ماجراهای من و خودم!

پاسخ:
آره خفن خشمگین بودم! خفن!
الان که فروکش کرده ولی از اون مدلاییه که بهش فکر کنم غلیان پیدا میکنه!

پاسخ:
زعفران اصل ماجراست! خیلی توضیح داره بخوام بگم! فقط اصل موضوع اینه که اومدن تو باغچه مون واسه خودشون زعفرون کاشتن! ولی حواشی زیاد داشت!

پاسخ:
آره خوبم! زورم نمیرسه دیگه چه کار کنم؟

پاسخ:
راستش فکر میکنم گفتنش باعث بشه که نتونم درست منتقلش کنم و بعد همه بگین عجب بیکاری هستی تو که به این چیزا فکر میکنی!
کلا از اینکه در برابر قوم شوهر احساس شکست کنم حس خوبی ندارم!
نه من نگفتم باغچه مووووووون! گفتم باغچه! میدونی من میخواستم از یک اتفاق پیشگیری کنم که مستر کمک نکرد و اتفاقه افتاد!
این شد که خیلی شاکی شدم.
آره واقعا نمیشه کاریش کرد.. من خودمو میزنم به بی خیالی اما از اینکه طرفم احساس قدرت و پیروزی کنه شاکی میشم! یک مثال ساده ش اینه که وقتی ما جایی قراره بریم و مثلا مادرشوهرم قرار ما رو به هم میزنه که مستر بره دنبالش، میتونم بی خیال باشم به شرط اینکه نفهمم یا حس نکنم قصد مادرشوهرم نمایش قدرت بوده! اما وقتی مثلا مستر میگه که من به مامان گفتم ما جایی قراره بریم ولی گفت اونجا رفتن مهم نیست پاشو بیا دنبال من! این احساس پیروزی از جانب مادرشوهر منو به هم میریزه! البته این یک مثال بی ربط بود! ربطش فقط احساس پیروزی اونهاست..

پاسخ:
آره واقعا خیلی فرق می کنن. مادر آدم اگه باشه بیشتر دل آدم می شکنه ولی قوم شوهر که باشن خشم در آدم ایجاد میکنن! من شاکی میشم تا اینکه ناراحت بشم! :|
ممنونم عزیزم ان شالله بهتر و بیشتر قسمت خودت باشه :)