ماجراهای من و خودم!

پاسخ:
ان شالله.

پاسخ:
:)

پاسخ:
:))
آره یادمه که گفتی اینطوری زندگی می کنین..و من کم آورده بودم! :|
ولی اتفاقا این ناشی از نبودن های مستر نیست ناشی از همون وابستگی نامناسبیه که من بهش دارم! باور کن از وقتی که بیشتر میره ماموریت اینطور نیست که بیشتر دلم براش تنگ بشه یا بیشتر بخوام بمونه، اتفاقا با نبودن هاش بیشتر کنار اومدم تا قبل! اما کلا دلم میخواد باشه! وقتی هست خیلی چیزها خیلی خوبه! هه! نمیدونم چه توصیفی باید بکنم..
اتفاقا خودش هم فکر میکنه دلم بیشتر براش تنگ میشه و عزیزتر شده برام! اما اینطور نیست! واقعا اینطور نیست! هروقت مستر خونه بوده و پیشمون بوده بیشتر برای من عزیز شده..
اما وقتی نیست بیشتر عصبی ام و دنبال دعوا کردن باهاشم! :|
عجیبه نه؟!
فکر کن از رویایی ترین روزهای زندگیم نوروز امسال بوده که برای اولین بار مستر دو هفته ی عید رو کامل خونه بود و ما سفر نبودیم و رسما زندگی می کردیم! یک زندگی واقعی! بماند که من از دید و بازدیدهای نوروز هم شاکی بودم که در زندگی کردنمون خلل ایجاد میکرد! ههههه!

پاسخ:
:)

پاسخ:
راس میگی؟؟!
باورت میشه جوابم به مامان محمدمهدی برام جالب و جدید به نظر اومد؟ :))
فکر کردم که چقدر جالب که حرف الانم هم همینه. :دی
منم میام وبت یه چیزایی میگم!