ماجراهای من و خودم!

پاسخ:
:))
اتفاقا فکر میکنم منظورش از فالو کردن هم همین بوده! خخخخ!
آخه داور پروپوزالم بود و گیرِ ایشون باعث شد من دلم نسبت به موضوع پایان نامه م سست بشه :(

پاسخ:
آره خب دقیقا این باتلاقیه که توش گیر افتادم. البته استاد نمیخواست منو مصمم ببینه! میگفت موضوع تو در سطح بین المللی خوبه اما در ایران اصلا جواب نمیده و باید گفت تهش که چی؟! اینا رو بفهمیم و پیدا کنیم که چی بشه! :|
این شد که من سست شدم! البته که پروپوزالم تایید شد، اما مشکل اینه که کارم سنگینه و اگر قرار باشه نتیجه ش "که چی؟" داشته باشه برام خیلی اسفباره. الان واقعا تو این مدت یک سال مرخصی همه ش با موضوع کلنجار میرم و خیلی دوست دارم بدون تغییر پروپوزال تغییری در موضوع ایجاد کنم که نمیشه! فکر میکنم باید مجددا پروپوزال بنویسم و این برام اصلا جذاب نیست و بازگشت به نقطه ی صفره. حالا نه صفرِ صفر! ولی صفر! در حالی که اکثر کار عملیم تموم شده و نباید دیگه اینقدر طول میکشید. ولی دلم راضی نمیشه به انجام موضوعی که تهش بخوان بگن خب اینا رو پیدا کردی که چی؟! :|
بعد میترسم همینو ادامه بدم و به توجیه عدم کاربردی بودنش در کشور نمره ی خوب نگیرم. اینه که سست میشم.
چقدر دلچسبه که نمره ی خوب گرفتین، هرچی آدم سختی بکشه با نمره ی خوب از جونش میره بیرون! نه؟
شما دانشجوی دکتری هستین؟ :) از صمیم قلب میگم خوش به حالتون :)

پاسخ:
بله واقعا انگار برای همه همینطوره. هیچ وقت نباید بیش از حد دل بسوزونی.

پاسخ:
چی نشد؟؟!

پاسخ:
آره واقعا برای همه پایان نامه ای هپی اند رو آرزو میکنم چه لفظ خوب و به جایی! :)
برای شما هم موفقیت روز افزون خانم دکتر :)
متشکرم.

پاسخ:
بله متشکرم.