ماجراهای من و خودم!

این منم با همه ترکیباتش...

ماجراهای من و خودم!

این منم با همه ترکیباتش...

ماجراهای من و خودم!

یک عدد لوسی‌می هستم در جستجوی مهربانی :)

مستر بهم میگه تو شبیه لوسی‌می هستی!
برای همین اسمم اینه :)

+پسرکی هشت ساله،
و گل پسری پنج ساله دارم.

طبقه بندی موضوعی
کلمات کلیدی
بایگانی
پربیننده ترین مطالب

3449.

شنبه, ۲۲ آبان ۱۳۹۵، ۰۵:۰۵ ب.ظ

حاجتم اینه که...



+بچه ها چقدر موافقید که گفتنِ بعضی چیزها در اینجا که نوعی از ملاء عام حساب میشه

باعث سلب توفیق میشه؟

میشه در مورد این موضوع صحبت کنیم؟!

نوشتمش.. حذفش کردم...

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۵/۰۸/۲۲
لوسی می

نظرات  (۱۱)

من کاملا با این موضوع موافقم و در تلاشم تا جای ممکن خیلی چیزا رو ننویسم
به نظرم حتی نوشتن تصمیمات عادی زندگی هم قبل انجامش باعث ایجاد یه مانع میشه 
پاسخ:
آرههه مدتیه حس منم این شده.
هرچند که نوشتن باعث نشده از تصمیمم بمونم اما خب فکر میکنم یه اثراتی داره در هر حال.
خب چراش رو هم میدونی یا میتونی بگی؟
ولی حاجت یه آرزوئه و یه خواسته قلبی...
چرا گفتن حاجتت باعث سلب توفیق میشه حتی اگه معنویه؟
پاسخ:
نمیدونم حالا بیان حاجت هم شاملش میشه یا نه.
اما بیان حاجت هم به نوعی سطح معرفتی طرف رو نشون میده دیگه.
مخصوصا اگر جنبه ی معنوی داشته باشه نه مادی، پس ممکنه با بیانش از اون جایگاه معنوی که هست پایین بیاد.
البته این احتمالی بود که دادم و پست رو حذف کردم!
حالا میخوام ببینم چقدر تصورم درسته!
چون خودمم نمیدونم.
مگه بیان حاجت، سلب توفیق می کنه؟!
پاسخ:
نمیدونم حالا بیان حاجت هم شاملش هست یا نه.
اما خب بیان حاجت به نوعی سطح معرفتی طرف و ایده آل زندگیش رو نشون میده دیگه.
مخصوصا اگر جنبه ی معنوی داشته باشه نه مادی پس ممکنه با بیانش از اون جایگاه معنوی که هست پایین بیاد.
ها؟
راستش خودمم نمیدونم!
آره موافقم 
بعد من اصولا فراموشکارم 
بعضی چیزها رو دوست دارم بنویسم برای بار مثبتش یا برای اینکه یادم نره 
بعد به همین نکته شما فکر می کنم 
می مونم...
پاسخ:
آرهه منم اکثر پستهام به این دلیل می نویسم که تصمیمی رو به اشتراک بذارم که بقیه هم استفاده کنن یا چیزی که بار مثبت داره، یا برای اینکه یادم نره.
و اگر دقت کنی گاهی شماره های پستهام یکی در میون میشه چون چیزی رو که می نویسم علنی نمیکنم و پیش نویس می کنم. و البته خیلی چیزها رو هم علنی می نویسم.
اما خب نمیدونم این تصور چقدر درسته.

۲۲ آبان ۹۵ ، ۲۱:۳۸ خانم لبخند
من به شدت با این موافقم.
پاسخ:
آره یادمه یه پست گذاشته بودی در این مورد. قبلا ها.
۲۳ آبان ۹۵ ، ۰۸:۳۶ مامان محمدمهدی
تجربه شو نداشتم
البته تو نوشتن در وب
ولی به گفتن که خیلی
اصلا اینگار همینکه به زبان جاری میکنی، طرح وتصمیمت با سر میخوره زمین مخصوصا در امور معنوی
پاسخ:
منم فکر میکنم اینطور باشه.
حالا به نظرت من تصمیمات معنویمو اینجا به اشتراک نذارم یعنی؟!
لوسی شنیدی میگن کنند و گویند 
من از قول امام تقی علیه السلام خوندم که کار رو اول انجام بده بعد در موردش حرف بزن
پاسخ:
درسته.
ممنونم واقعا.
چراشو نمیدونم دقیق
می دونم که اگه به یه توفیقی برسیم، گفتنش ممکنه سلب توفیق کنه ازمون


پاسخ:
مرسی.
من خیلی موافقم
به نظرم حتی توفیقات معنوی هم ممکنه مورد حسادت واقع بشه! 
یه حدیث هم داریم -البته شاید بیشتر برای چیزای مادی باشه- که میگه در کارهای خود از راز پوشی کمک بگیرید به درستی که هر صاحب نعمتی مورد حسادت است
 :)

پاسخ:
حسادت؟؟! من که خودم در امور معنوی اهل غبطه ام! اما خب شاید درست بگی.
یعنی به نظرت من تصمیمات معنویمو اینجا به اشتراک نذارم؟!
آره حدیث از پیامبر هستش (بحارالانوار ج 74 ص 153)
به نظرم وقتی انجام شد و تمام شد و ازش گذشت به بقیه پیشنهاد بدید بهتره :)
تا این که قبل از شروعش و زمانی که تو مرحله ی تصمیم گیری هست :)
پاسخ:
ممنون از منبع دقیق.
ولی خب تصمیمات من معمولا مداوم و بدون زمان پایان یا مختص ایام خاصه.
مثلا این تصمیم عمل کردن مثل یک راهیِ کربلا رو که نمیشه بعدا گفت!
فکر کردم خوبه بگم تا کسی که دوست داره هم عمل کنه
چی بگم والا. فکر میکنم نگفتن بهتره.
سلام
گفتنش باعث میشه من نوعی هم به فکر برم که شاید منم میتونم انجام بدم
واین میشه برای شمایی که به اشتراک گذاشتی نشر خیر...

هر آدمی خودش متوجه میشه به قصد ریا کاری رو میگه یا برای اینکه تلنگری بزنه ، یادآوری بکنه ، و یا حتی آموزش مثبتی بده
گفتن اینجور چیزا آدمو از کارش دور نمیکنه به نظرم!

پاسخ:
سلام. والا قصد منم از نوشتن همین بود اما خب فکر کردم که شاید اثرات جانبی  هم داشته باشه.
در هر حال من و امثال من آدمهایی نیستیم که بتونیم به ویژگی های روحی و معنوی خودمون و سطحی که داریم مطمئن باشیم و احساس بی ریایی محض کنیم!
چی بگم والا!