ماجراهای من و خودم!

پاسخ:
نه! از اینجور مناسبتها نیست یه اتفاقی این روز برامون افتاد!
خیلی هم اتفاقی اتفاق افتاد!
چی بگم والا! اینطور که فکر میکنی نیست واقعا!

پاسخ:
من ناراحت نشدم که! ولی تصورت به نظرم از زندگی من خیلی ایده آله !
اونم در شرایطی که من خیلی چیزها رو مثلا نمی نویسم که کسی فکر نکنه زندگیم خاصه!
چون نیست! هیچیش خاص نیست خاص بودنش به خاطر خاص بودن خودمه! هههه هه!
ان شالله روزی شما باشه هزاربرابر بهتر.

پاسخ:
عه! واقعا؟؟
انقدر من خودم بدم میاد از اونایی که آدمو تو خماری میذارن!
باور کن!
واقعا فکر میکنی از اونام؟!
باشه از حالا این مدلی نمی نویسم.
این روز من و مستر دوباره متولد شدیم.
یه تصمیم مشترک گرفتیم و زندگیمون رو برای همیشه تغییردادیم.

پاسخ:
والا!

پاسخ:
به قول آقای دچار زن ها گاهی زیادی مناسبت گرا هستند.
درست هم هست.
شاید برای مستر اونقدرها مهم نباشه.
ممنونم ازت.

پاسخ:
:))
ولی واقعا من خودم بدم میاد از اینطور آدمها.
میگم خب که چی! نمیخوای بگی نگو اصلا!
و الان می بینم که آره منم گاهی اینطورم و اصلا حواسم نیست که بقیه نمیدونن چی به چیه و کار جالبی نیست
ممنون از تذکرت که البته قصد نداشتی بگی اما من برداشت مثبتی ازش کردم و یاد گرفتم.
دیروز خواستم متن رو ثبت موقت کنم به خاطر این حسم. اما خب گفتم شاید بی ادبی باشه نسبت به کامنت شما.
ممنونم عزیزم همچنین.

پاسخ:
چی بگم والا! دیفالت خلقتشونه!