ماجراهای من و خودم!

پاسخ:
به مامان مستر نگفتم که اینو بهم گفتن!
در راستای عدم غیبت و اینا! خخخخ!
فقط گفتم کاش میگفتین دعوتی بوده.
گفت نه! اینطوری نبوده!
ما که نفهمیدیم بالاخره دعوتی بود یا نه!

پاسخ:
:|
به نظرم متوجه نشد اینو بهم گفتن!
یا اگرم متوجه شد چیزی نگفت!

پاسخ:
:|
ما هم کپ کردیم!

پاسخ:
:|
چرا دیگه!
قطعا من به قصد محبت نمیگم!
به قصد گله، یا "عجب آدمی بود" میگم!
کسی در نزد امام به دیگری میگفت من که وارد مجلس شدم فلانی به من سلام نکرد!
امام کلی جیغ زدن سرش!
پس ازنظر شما غیبت چیه؟!

پاسخ:
خب من اینو گفتم دیگه!
اما بدون اینکه بهشون بگم چی بهم گفتن اینو گفتم! که البته مادر مستر هم قبول نکرد گفت دعوتی نبوده!
بعد یکی دیگه هم به من گفت تو فلان مجلس همه رو دعوت کرده بودن.
اون خانم هم این حرفو زد بعد زد به در شوخی و خندید! برای همین میگم چیزی میگیم که اگر بهمون بگن حتی به شوخی بهمون برمیخوره.
ولی دقیقا به همین لحاظ فقهی من اصلا از پذیراییشون نخوردم.
تا وقتی که اومدیم بریم و اصرار کردن بمونیم.
اصرار خانمه که اصلا برام اهمیتی نداشت اما وقتی همسرش گفت باید بمونید موندیم.
ولی به نظر من غیبته بازم! :دی


+اون خانمه هم به امام نمیگفت به یکی دیگه میگفت امام شنیدن! ولی بحث سر مربوط بودن و نبودن نیست! بحث سر صحبت از دیگرانه!
یکی از یارانشون از یکی از خدمتکاران امام تعریف میکنه، امام میگن غیبت نکن!
میگه من که غیبت نکردم! دارم میگم خوبه!
امام میگن همین که میگی فلانی خوبه، به نظر میاد میخوای بگی اون یکی خدمتکارمون خوب نیست! این غیبته! :|
کلا امام بر سر حرف زدن درمورد مردم بسیار حساس بودن.
البته خدایی من از خودم انتظار ندارم به چنین حدی برسم!

پاسخ:
خوندی ادامه ای که الان نوشتم؟!

پاسخ:
نمیدونم!من نشنیدم!
گفتم دیگه!
جمله رو نگفتم!
به مادرمستر گفتم که حس بدی داشتم.

پاسخ:
بله فهمیدم منظورتو.درست گفتی.
کار ما هم از نظر فقهی اشکالی نداشته.
من که نمیدونستم دعوتیه! مادر مستر هم نمیدونسته.و من اینو ابلاغ کردم.
ما برای عرض ادب رفتیم، خورد به روزی که اونها مهمونی داشتن و این اتفاقی بوده.اصلا من نمیدونستم شامه! وگرنه به هیچوجه بدون دعوت نمیرفتم حتی برای همون عرض ادب هم نمیرفتم و اینو به مامان مستر گفتم که شام بدون دعوت نمیشه که! منم بهش حق دادم که نگران کم آمدن پذیراییش باشه و نه خوردم، و نه قصد داشتم موقع شام بمونم. که در نهایت خودشون خواستند بمونیم.هردوشون!
و اگر همون موقع نیومدم بیرون به خاطر احترام به مستر، مادرش و اون شخص بود که خاله ی مستر بود! و رفتن من همه چیز رو بدتر میکرد! وسط مجلس چه معنی ای داشت برگشتنِ من؟!(هرچند شاید کار درست همین بود! ولی ما کوچکترها هیچوقت به خودمون حق نمیدیم بروز بدیم که حرفتون توهین بوده!)
اینی که گفتی درسته.کلا دل شکستن و حتی گاهی توهین کردن، در اسلام نهی فقهی نداره!!
دل منم نشکسته!:دی
کلا پست من اخلاقی بود. نفیِ گفتنِ چیزی که خودمون رو به عنوان شنونده دلخور خواهد کرد.ولی شما فقهی جواب دادی.
و این اخلاق اسلامیه. فقه بدون اخلاق ارزش خاصی نداره و هیچ زندگی ای رو شیرین نخواهد کرد! و پیامبر برای اتمام مکارم اخلاق مبعوث شدند.

پاسخ:
من همچنان میگم فقه بدون اخلاق ارزش نداره!
و اخلاق مستحب نیست!
اخلاق واجبه.
چرا میگی اخلاق مستحبه؟!
:|

ما کاری به واجب و حرام فقهی نداریم. اونا لازم الاجرا هستند. ولی اخلاق هم واجبه.
این اخلاق و آداب مهمان داری و امثالهم شایدمستحب باشه که هست، اما اخلاق اسلامی لازم الاجراست.
و اخلاق اسلامی مراتب دارد که مراتب اولیه ش واجبه،
مثل دوری از عجب، مثل دوری از تکبر، اینها جزو اخلاق اسلامیه نه فقه!
اگر فقط به فقه بچسبیم به جایی نمیرسیم باورکن!
فقه تنها، برای زن هیچ حق شعوری، احساسی، اخلاقی و غیره قائل نیست.
هزارهانمونه دارم که به همینا اکتفا میکنم.
البته من اینطور میدونم که اینها جزو فقه نیست! اگر اشتباه میکنم بهم بگو!
و اگر کسی با تکبر و عجب میتونه رستگار بشه هم بهم بگو!
این حرفی که گفتی مثل دعوت اولیه ی پیامبر میمونه! که فرمود بگید خدایی جز خدای یگانه نیست تا رستگار شوید!
اون موقع فقط با تن دادن به گفتنش هم رستگار میشدند!

پاسخ:
:))
آرههه.
بپرس. خوبه که.
پرسیدن عیب نیست.

+مرسی. توفکرش بودم:)

پاسخ:
:))
حتما منظورشون همین بود!:)

پاسخ:
سلام.
چی بگم والا!
خب مراسم جوری نبود که من بخوام به روبیارم!
آره خوردیم نمیشد که نخوریم بدتر بود.
ولی با مستر تصمیم گرفتیم به قصدجبران حتما یه روز دعوتشون کنیم خونه مون. حالا عید نوروز ان شالله.
:|
چی بگم والا!
من تصمیم گرفتم از حالا همین حرف پستمو بگم! اگر کسی چیزی اینطوری بهم بگه همینو میگم که خدایی اگر کسی همین حرف رو به خود شما بگه دلخورنمیشین؟!
فکرمیکنم خیلی محترمانه ست معنیش هم معلومه!

پاسخ:
وا!
از کی تا حالا اسلامیش این شده؟
اسلامیش اینه که اگر رفتی خونه ی کسی و گفت برگرد، برگرد!
نگفتن ملت رو برگردون!
هرچند که برگردوندن ملت هم اشکالی نداره.
برای منم مهم نبود!

پاسخ:
بله که داریم!
مردمن دیگه!

پاسخ:
دیگه چی بگم!