ماجراهای من و خودم!

پاسخ:
وا! کنکور به دفاع ربطی نداره که!
مهم اینه که تا مهرآینده دفاع کنم که بتونم برم سر کلاس!
در هر حال که شرکت نکردم!:(

پاسخ:
آره میدونم.
به قول مستر مشکل اینه که من همه ش خودمو با همکلاسی هایی مقایسه میکنم که الان دکترا دارن و تازه هم ازدواج کردن.
:(
ولی قبول کن زود بچه آوردن چیزی نیست که همیشه بتونی روش بمونی و بگی کار درستی کردم.
هرچند که من از اینکه الان دو تا بچه دارم و دغدغه ی فرزندآوری آینده م یک صدم همسن و سالانمه راضی ام!
شکر خدا.

پاسخ:
ان شالله.
شما هم؟

پاسخ:
خب دلم نمیاد ارشد رو نیمه کاره رها کنم.
فکر نمیکنم بتونم خانه دار بمونم.
مگه اینکه هی بچه بیارم! خخخخ!

پاسخ:
واقعا چرا بیخیال شدی؟
اگر درس خوندنو دوست داری یه همتی بکن.
تو میتونی.:*

پاسخ:
عه! برام عجبیه که خبر نداشتی!
برای هیئت علمی شدن باید بعد از دفاع اقدام کنی.
هرچند به نظرم با ارشد هیئت علمی نمیگیرن.

پاسخ:
خب الحمدلله من هزارویک توجیه دارم که بهم روحیه بده!
اما خب دوست تر میداشتم که الان دکترام تموم میشد!
آره به هر چیزی میشه اینطوری نگاه کرد!

پاسخ:
مرسی عزیزم بازم خونه مامان مسترم!
اینبار البته همه خوبیم.
ممنونم ازت.

پاسخ:
نه! منظورم این بود که اونهایی که دیرتر بچه دار شدن و درس خوندن رو انتخاب کردن هم ضرر خاصی نکردن!
و شاید در آینده از ما هم جلوتر باشن. منظورم این بود که جوان بودن موقع بچه آوردن خیلی هم خاص نیست و شاید اهمیتی هم نداشته باشه.
نمیدونم! شاید  هم مهم باشه! شاید یه روزی بیاد که من خیلی خوشحال باشم از این جوان بودن و هی به خودم افتخار کنم! شایدم اون روز هیچوقت نیاد! الان ناراضی نیستم اصلا. همونطور که گفتم خوشحالم که مهمترین دغدغه ی این روزهای همسالانم رو که همانا فرزندآوری است ندارم! اما خب احساس موفقیت بینظیری هم نمیکنم! :دی
باورت نمیشه که من در بین صدها دوستی که دارم تنها کسی هستم که دو تا بچه دارم که هیچ! بچه ای به سن پسرک دارم! من تولد 24 سالگیم رو با پسرک جشن گرفتم.
همه ی دوستانِ بچه دارم،اگر ازدواج کرده باشند، و اگرتر بچه داشته باشند بچه هاشون همسن گل پسر هستند. و اکثرا ادامه تحصیل دادن. نمونه ش خواهر خودم اصلا! چرا راه دور برم!
آره من یکی از آرمانهای شغلیم اینه. هرچند کم کم داره درنظرم کمرنگ میشه اما کرسی دانشگاه بهترین شغلیه که میتونم بهش فکر کنم با شرایطی که دارم!
مگر اینکه کلا شغل ثابت رو بیخیال بشم که اونم شدنیه! :دی
کااااااااااملا باهات موافقم. مدرک گراییِ صرف بدترین اتفاقیه که این روزها داره میفته و ما به جای تحصیل کردن داریم مدرک گرایی میکنیم و این خیلی خیلی خیلی بده.
من اگر شغل ثابت رو بیخیال شم و بتونم کارآفرینی کنم که اونم یکی از آرمانهامه، شاید هرگز به دنبال دکترا نرم!
راستشو بخوای من اصلا دوست ندارم رابطه م با دانشگاه قطع بشه و اگر با ارشدم بتونم این رابطه و تعامل رو حفظ کنم که الان به شدت دنبالش هستم، بازم احتمال داره که دکترا رو بی خیال بشم. در مجموع تا سال آینده ان شالله تکلیفم معلوم میشه!

پاسخ:
درسته.
نه دکترا اینطور نیست. موقع شروع کلاسهای دکترا باید دفاع کرده باشی که بتونی بری سر کلاس!

پاسخ:
هیچی!

پاسخ:
ههه هه.الهی بگردم. اینم هست

پاسخ:
به نظر من مهم نیست.اگر تکلیفت با خودت معلومه اصلا غصه شو نخور.