3663.
چهارشنبه, ۲۹ دی ۱۳۹۵، ۰۳:۲۹ ب.ظ
وای که چقدر درددل کردن کار بیخودیه!
هیچ فایده ای نداره
جز اینکه آدم یهو همه ی عقده های دلش از اون موضوع رو یادش میاد،
و میگه و میگه و میگه،
و بعد از اتمام درددل هم تا مدتهااااا یادش می مونه..
انگار همه چیز از اول شروع شده..
شنونده هرقدر هم خوب،
هرقدر هم همدل،
هرقدر هم حق دهنده،
بازم نمیتونه برات کاری بکنه،
یا نمیکنه!
و بعد میرسی به جایی که
با خودت میگی:
واقعا چرا این حرفا رو زدم؟!
و این سخت ترین و تلخ ترین بخش این فراینده...
+دردهای ما همیشه ناتمام...
+ممنون از جناب فطرس.
۹۵/۱۰/۲۹