ماجراهای من و خودم!

بعد از کلی بالا پایین کردن و چپ و راست رفتن تصمیم گرفتیم پسرکمون رو به مهد نفرستیم و بفرستیمش کلاسهای متفرقه.

مثلا ژیمناستیک و نقاشی و تکواندو و موسیقی!

هم به لحاظ هزینه ای صرفه جویی قابل توجهی ایجاد میشه (ماشالله چه مبالغ بالایی داره مهدکودک ها!)

بابا دانشگاه دولتی اگر شما شبانه درس بخونی با نصف قیمت یه مهد کودک بعد از دو سال بهت مدرک ارشد میدن!

نمیدونم این مهدها چه گلی به سر این بچه ها میزنن اینقدر پول میگیرن! پنج میلیون برای یک سال! آخه این انصافه؟ (البته به مهدش هم ربط داره که چطوری باشه! ولی من پرسیدم حداقل قیمت مهد در یک مهد معمولیِ نیمه خصوصی و تحت نظارت آموزش و پرورش دو میلیونه! خدایی کرمتون رو شکر!)

حالا بگذریم! خواستم بگم هم تو هزینه ها صرفه جویی میشه،

هم اینکه من از اون دو ساعتی که یه کلاس میره بهتر میتونم استفاده کنم چون میتونم برم خونه مامانم (کلاسهاش پیش خونه مامانمه)

هم اینکه خسته نمیشه، هم اینکه نتیجه ی تعاملات اجتماعی و آموزش و اعتماد بنفس و امثالهم براش ایجاد میشه.

خوبه دیگه :)