4227.
شارژر لپ تاپم خراب شده.
امیدوار بودم که اشکال از کابل باشه نه از پورت داخل لپ تاپ.
برای همین کابل رو بردم یه جا چک کنه برام.
کابل رو زد به ولت سنج، گفت: "این خرابه.
حالا یا اشکال از همین سرِ کابله یا اشکال از آداپتورشه.
پس سرش که قطعا دیگه بلااستفاده ست من سیمشو قطع میکنم که آداپتور رو چک کنم.
اگر آداپتور درست بود، یه سر درست برات میذارم.
اگر آداپتور هم خراب بود که دیگه باید بری یه شارژر دیگه بخری."
بعد سیمو قطع کرد، چک کرد گفت آداپتور هم خرابه!
نگاه کردم میگم بابا ولت سنجت خرابه هی پرش ولتاژ داره!
گفت برو یه ساعت دیگه بیا من چک کنم همه رو!
یه ساعت دیگه رفتیم، همون سر کابل قبلی رو با چسب به سیم وصل کرده بود.
گفت "ولت سنج من خراب بوده! :|
کابلتون درسته اشکال از پورت داخل لپ تاپه!
برو لپ تاپو بیار!" :|
یعنی میخواستم بزنم لهش کنم!
نه عذرخواهی ای نه چیزی... ولت متر من خراب بوده! :|
هر وقت کابل رو می بینم که یه تیکه ش رو بریده و با چسب برق چسبونده احساس میکنم یه قسمت از جسمم رو زخمی کرده!
:|
آدم بی مسئولیت! :|
ناراحتم.
+خودمون رو مدیون نکنیم! مهمه! خیلی مهمه! زیادی شاکی ام!
برام جالبه تو این ماجراها من خیلی شاکی میشم اما مستر خیلی بیخیاله!
حرفشو میزنه و دیگه بی خیال میشه.یا اصلا میگه ارزش نداره حرف رو هم به طرف نمیگه!
و در نهایت میگه حالا شده دیگه. چرا حرص بخورم بیفایده!و تمام.
دوست دارم مثل مستر باشم.
بـانـوی بـرفـی
