ماجراهای من و خودم!

پاسخ:
به دیار کفر دیگه. هرچی باید می دیدیم دیدیم. حالا میتونیم با خیال راحت بریم خارج غممون نباشه از اوضاع ملت.

+تدابیر شدید فرهنگی و اعتقادی :)) ما که ندیدیم والا. البته ما زیاد شهرگردی نمیکنیم.

پاسخ:
واکسینه که نمیشه اسمشو گذاشت اما خب تجربه کردیم دیگه نگران تجربیات عجیب و غیر قابل هضم نیستیم.
تازه اونا خارجی ان یه توجیهی هم برای کارهاشون هست.

باشه می بینم. :)
+دیدم.
دردناک بود نه از این جهت که چرا بچه های ما رستم رو نمیشناسن،
از این جهت که ما گیر  کردیم رو رستم و سهراب و آرش!
از این جهت دردناکه که مرد عنکبوتی، هالک،بتمن یا بقیه موجودات الکی ساخته و پرداخته ی ذهن بشرهستند، که اینطور خلاقانه ساخته شده و بچه ها هم به خاطر خلاقیتهای تصویری و ویژگیهایی که داره باهاش عجین شدن.
اما رستم! تا به حال مگه کم در مورد رستم فیلم ساختیم؟ کجاش جالبه؟ اصلا کجای فیلم رستم برای بچه ها هیجان انگیزه؟!
یه موجود هیکل رو همیشه نشون میدیم که حتی لباسهاش درست حسابی نیست. بعد دوست داریم بچه ها بالا و پایین بپرن و بگن رستم! رستم!
اینکه مربوط به فرهنگ زبان فارسیه قبول اما ما در فرهنگ سازی واقعا غیرخلاقیم.
مگه سابقه ی بتمن و مرد عنکبوتی چند ساله؟ ما گیر دادیم به یه سابقه ی طولانی اصرار داریم اونو دوباره بیاریم بالا اونم بدون تغییر در اصل ماجرا به نحوی کهباعث هیجان بشه! نمیگم بالا نیاریمش و به بچه ها نشناسونیم، میگم خلاق باشیم نماد بسازیم حتی! نه اینکه فقط بلد باشیم بگیم کوروش و آرش و تختی و رستم! :|
یعنی از سوالاتِ مصاحبه گر بیشتر دردم اومد تا جوابهای بچه ها!
به نظر منم اگر رستم بود مرد عنکبوتی و هالک پودرش می کردن! :|

پاسخ:
هعی!

پاسخ:
هعی!

پاسخ:
آره منم دوست ندارم برم مقیم بشم!
اما رفتن و تجربه کردنشو دوست دارم فقط در همین حد.حالا با پیشرفت هم اگر همرااه باشه که چه بهتر.
بعدم برمیگردم مطمئن باش:)
منم آدم دور از وطن زیستن نیستم :(
خوش به حالشون :دی

پاسخ:
:))
بله واقعا :(

پاسخ:
هعی!
این مستر عجیب دست و پای منو بسته ها :))

پاسخ:
اینجا هم پایتخت فرهنگی جهان اسلامه!  :|

در مورد صحنه های لایو خارج نمیتونم اظهار نظری بکنم نرفتم هنوز!

پاسخ:
حالا کدوم حد رو نمیدونم!
البته من زیادی محجوبما! شاید یه سری صحنه ها برای ملت خیلی هم طبیعی باشه اما من تو فیلمها هم دوست ندارم ببینم :|

پاسخ:
:))
ولی شنیده ها از رفته ها حاکی از اینه که وضع ما هنوزم بهتره! البته بدون در نظر گرفتن شرایط امنیتی و زور الهی و قانونی که بالای سر ماست!
ولی خب! چه بگویم.
حالا سوال اینه که چه کار میشه کرد؟  :(
اصلا میشه کاری کرد؟

پاسخ:
:)

پاسخ:
خب البته کشورهای شرقی فرهنگ شرقی دارند و محجوب هستند. از فیلمهاشونم معلومه.
گاهی حتی از ما محجوبترند.
هرچند که تهاجم فرهنگی برای اونها هم بوده اما نه به شدت ما.
ما بی هویت تر از اون هستیم که فرهنگ خودمونو سفت بچسبیم.

پاسخ:
ههه هه! اینم حرفیه. بی هالک و بتمن هم پوکیده :|

پاسخ:
بعله متاسفانه مشهد هم! باید پرسید تو هَم؟ تو هم مشهد؟ :دی
خب واقعا شدنی نیست. چون این مجوزی است برای گناه آشکار.
هرطور حساب کنیم در مملکت اسلامی شدنی نیست.
هرچند که به نظر میرسه این روش جوابگو باشه ولی واقعا جوابگو هم نخواهد بود.

پاسخ:
خب حتی اگر اسمش هم فقط اسلامی باشه بازم مجوزی بر تصویب قانون ضداسلام نیست.
حتی اگر مجریانمون اسلامی عمل نکنند لااقل بیس قوانینمون که اسلامیه. به همینش دلخوشیم.

البته از اسلامشم بگذریم بحث تاسیس فاحشه خانه اصلا راه چاره ی این موضوع نیست یعنی کمک کننده نخواهد بود.
فقط باعث میشه یه مرحله بالاتر بریم تو وضعیتهای رکیک!
یعنی به جایی میرسیم که این چیزی که الان داریم می بینیم و ناراحتمون میکنه اون موقع برامون طبیعی میشه و چیزهای دیگه ناراحتمون میکنه،تاسیس دیسکو و فاحشه خانه یعنی این کار اگر در خفا باشد بلااشکال است. چه معنایی جز این داره؟ و مملکتی که فاحشه خانه ی قانونی داره به کدوم ارزش اخلاقی میتونه پایبند بمونه؟ اصلا اعتقاد به خداوندیِ خدا کلا در چنین مملکتی زیر سوال میره.
اینطوری کم کم به جایی میرسیم که سطوح پایین تر نمایشهای رکیک ناراحتمون نمیکنه و لِوِلهای بالاتر می مونه برای مکانهای مخصوص، بعد لِوِلها هی جاشن رو عوض می کنند و پایینتر میان و کم کم همه چیز طبیعی میشه و بچه هامون از سنین پایین خیلی چیزها رو تجربه خواهند کرد و خواهند دید اونم به صورت قانونی. بعد تن فروشی هم حتی برامون جا میفته، بعد معنای خانواده و تعهد برامون دلی میشه، بعد احترام به راحت طلبی و هوس پرستی آدمها برامون عین احترام به انسانیت میشه و بعد به نام انسانیت و به نام احترام به عقیده ی مخالف سعی میکنیم به کار کسی کاری نداشته باشیم و بعد همه مون غرق میشیم در مادی گرایی و لذت پرستی و خودخواهی. نمونه ی بارزش غربه دیگه. نمونه ی انجام شده ی این پیشنهاد الان موجوده پس چرا باید به باتلاق اونها بریم وقتی نتیجه شو میدونیم؟ در حالی که از اول هدفمون از پیشنهاد تاسیس این مکانها این بود که در جامعه مون چیزی عادی نشه و همه چیز در خفا اتفاق بیفته و جلوی بچه ها و خانواده دار ها این نمایشها صورت نگیره! اما نتیجه ش برعکس خواهد شد.

پاسخ:
حرفت درسته و از درد برمیخیزه،
فکر کن که ما به بچه هامون میگیم که دروغ نگن، اما اونها همیشه دروغ میگن، حالا بعضی وقتها اسمشو میذارن دروغ مصلحتی که شاید خیلی وقتها چندش آورتر از دروغ واقعی باشه که گوینده هم قبول میکنه دروغ گفته، بعضی وقتها هم واقعا دروغ میگن و راست راست تو چشمات هم نگاه میکنن. در هر حال مورد مذمت ماست این دروغ گفتن ها. یه وقت هست سرِ حرف خودمون می مونیم، چشم می بندیم به دروغهایی که جلوی چشممون نمیگن و درسته که رنج می بریم اما باز هم هربار هم که حرفش بشه میگیم ما مخالف دروغ هستیم حتی اگر دنیا از دروغ پر بشود.
یه وقتی هست می بینیم که زیادی دارن دروغ میگن، به ناچار اعلام رضایت میکنیم و میگیم باشه دروغ بگین اما مثلا فلان جا فقط!
خب به نظرم هرچقدر هم بچه ها دروغ بگن و حرف گوش نکنند، بهتره که ما درموضع اول خودمون باقی بمانیم. چون کار درست اینه.
درسته که زورمون نرسیده به بچه هامون، اما چه میشه کرد؟! میشه از اصول و ارزشها کوتاه اومد؟
من به طور کامل و جامع ضعف فرهنگی این جامعه و عدم وجود گفتمان اسلام درتک تک شئوناتش رو قبول دارم اما این باعث نمیشه که بپذیرم که چون این پارادایم وجود نداره، پس از موضع صحیح خودمون کوتاه بیایم. بالاخره یه عده ای هستند که هنوز بر سر ارزشهای انسانی با ما مشترکند. یه عده ای واقعا به خاطر همین ارزشها فقط، جان دادند، جواب اونها رو چی بدیم؟ بگیم ما حریف بچه هامون نشدیم و در نتیجه کوتاه اومدیم؟ فکر میکنم باید همه باهم همراه بشیم در به کرسی نشوندن اون چیزی که ارزش واقعی هست. نه اینکه نگاه کنیم و سکوت کنیم و خوش باشیم که به عقاید مخالف احترام گذاشتیم.
هنوز فکر میکنم باید میرفتم به اون جوانها تذکری میدادم.. اما واقعا نمیدونم چی باید میگفتم! چه کار باید میکردم؟
این درد هم یه روزی درمان میشه جانم مطمئن باش...

قُل لَا یَستَوِی الْخَبِیثُ وَالطَّیِّبُ وَلَوْ أَعْجَبَکَ کَثْرَةُ الْخَبِیثِ
بگو هرگز آلوده و پاک یکی نیستند حتی اگر کثرت آلودگان تو را به شگفت آورد...

پاسخ:
ان شالله خدا از فضل خودش به همه ی کسانی که دنبال رحمتش میرن رحم کنه که مطمئنم این کار رو میکنه.
یه زمانی تو همین مملکت هم فاحشه خانه بود، هم کاباره! هم تهیه ی شراب به راحتی خریدن آب معدنی امروز بود و هم تلویزیون نمایشهای آن چنانی پخش میکرد، اما از دل همین مملکت کسانی بیرون اومدن که انصافا حاضر بودن همه چیزشون رو بدن حتی جان عزیزشون رو، برای بقای ارزشهای متعالی.
خدا هیچوقت اونهایی رو که دنبال راه اصلی انسانیت هستند تنها نمیذاره. من به این مطمئنم.
دل قوی دار ان شالله که خدا همیشه همراهت و همراه بچه های آینده ت باشه :)
برای همه  ان شالله. :)