گل پسر عااااااشق پسرکه..
عاشق شاید حتی لفظ گویایی نباشه،
برای صبوری و تحمل گل پسر در برابر حرکات پسرک،
که صدای هر بچه ای رو قطعاً در میاره،
و نگاه های عاشقانه و لبخند ها و قهقهه ها و منتظر او بودن هاش
که من هیچ جای دیگه ای
و بین هیچ دو برادر دیگه ای تا به حال ندیده بودم..
+البته احتمالا بین همه ی بچه هایی که اختلاف سنی کم دارند این اتفاق طبیعی باشه. :)
+لازم نیست بگم که اوج لذت زندگی برای من، تماشای همین صحنه هاست..
پسرک که میاد پایین
گل پسر سر تا سر خنده ست..
پسرک نگاه میکنه
گل پسر غش غش میخنده!
پسرک راه میره
گل پسر غش غش میخنده!
پسرک می شینه
گل پسر غش غش میخنده!
و..
+کاش بمونه این محبت تو دل هردوتون.
و هر روز بیشتر بشه :)
پسرک تشک گل پسر رو میگیره
و می کشه ش دور تا دور خونه
این وسط خنده های گل پسر
بیش از همه خود پسرک رو به وجد میاره
هربار که گل پسر میخنده
پسرک میگه: الهی قربونت برم من!!
:)
+ برادرانه ها..
باید یه تگ هم با این عنوان اضافه کنم :)
پسرک یک ساعته رفته بالا،
از پنجره منو صدا میزنه
که گل پسر رو بیار اینجا ببینمش!
بعد که می برمش کنار پنجره
میگه: من میام پایین گل پسر رو ببینم
باز زود برمیگردم بالا ها!!
+دلش تنگ شده :)
لذت مادرانه یعنی وقتی که می بینی
گل پسرت داره پسرکت رو صدا میزنه :)
:)
+پسرکم خواب بود
و گل پسرم مدااااااام صداش میکرد
و با تعجب نگاه میکرد که چرا تکون نمیخوره! :)
