سیاست بر دو نوع است:
سیاست فاضله یا امامت و سیاست ناقصه یا تغلب.
هدف سیاست فاضله آن است که مردم را ترغیب کند تا به رفع نواقص خود بپردازند و به فضائل دست‌یابند. نفوس حیوانی خود را تعدیل کنند و به مرتبه‌ی نفس ناطقه(که انسان را مستعد دریافت هدایت میکند) برسند.
آنچه موجب شکل‌گیری سیاست تغلب یا ناقصه میشود استعباد مردم است. یعنی انسانها را از ماهیت انسانی خود خارج کردن و به ارزش‌های حیوانی روی آوردن. در چنین سیاستی دو قوه غضب و شهوت فعال است و افراد فقط در جهت کسب نیازهای خود تلاش میکنند و جهت زندگی آنها افقی و مادی است.
اگر دولت نتواند با سیاست‌های ترغیبی و تنبیهی خود قوای شهوانی و غضبی را تعدیل کند در افراد نیازهای کاذب ایجاد میشود و معارف کاذب و موهوم جایگزین معارف حقه میشود.
+خواجه نصیرالدین توسی.
+به مناسبت انتشار کتاب فتنه‌ی تغلب.
