ماجراهای من و خودم!

این منم با همه ترکیباتش...

ماجراهای من و خودم!

این منم با همه ترکیباتش...

ماجراهای من و خودم!

یک عدد لوسی‌می هستم در جستجوی مهربانی :)

مستر بهم میگه تو شبیه لوسی‌می هستی!
برای همین اسمم اینه :)

+پسرکی هشت ساله،
و گل پسری پنج ساله دارم.

طبقه بندی موضوعی
کلمات کلیدی
بایگانی
پربیننده ترین مطالب

۳۳۱ مطلب با موضوع «خانوادگی :: مادرانه» ثبت شده است

اون جوری زندگی کن که دوست داری بچه‌هات زندگی کنن!

:)




+با همین توصیه به خودم، 

فعلا که این فقدانِ بلوغ رو بدون استخوان‌درد ساپورت کرده‌م!

۱۰ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۱۹ دی ۹۷ ، ۰۹:۵۸
لوسی می

به کودکان خود بیاموزید،

که همیشه میتوانند بیشتر بخواهند،

و درخواستشون رو مطرح کنند،

و مهم است که بیاموزید که ممکن است در قبال درخواستشون "نه" بشنوند.

و این پاسخ اصلا جای ناراحتی نداره.

مهم گفتن درخواست هست،

و تصمیم درمورد درخواست ما،

با طرف مقابله.



+خوبه خودمون هم یاد بگیریم!

این یکی از معضلات رفتاری اکثر ماست که انتظار نه شنیدن نداریم و در قبال نه شنیدن دلخور میشیم،

و اعصاب و روان خودمون و بقیه رو به بازی میگیریم!

یکی باید به من بیاموزه اینا رو! :|

+ یکی از اصول پنجگانه ی تربیتی کتاب "بچه ها بهشتی هستند"، از دکتر جان گری.

۸ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۳ تیر ۹۶ ، ۱۶:۲۰
لوسی می

چطور میشه بچه ها رو

از بازی با خاک گلدونها

و ریخت و پاشش منصرف کرد؟؟!



+بالاخره کِی وجود گلدون تو خونه برای بچه ها عادی میشه؟؟!

آهای مامانای گلدون دااااار!

۲۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۳ تیر ۹۶ ، ۱۰:۵۲
لوسی می

خدا خیر بده اونهایی رو که در موقعیت های مهمانی،

بی هیچ منّتی،

هوای بچه های شیطون رو دارن.



+عمیـــــــقاً برات از خدا سعادت میخوام پسرخاله ی شبهِ برادر :)

۷ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۹ خرداد ۹۶ ، ۰۰:۲۱
لوسی می

وااای که اینقدر گل پسر خوردنی شده،

که من کلا تو فاز مبارزه با خودم قرار گرفتم!



+چه معنی داره آدم از بچه ش اینقدر لذت ببره آخه؟؟!

۴ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۵ خرداد ۹۶ ، ۱۲:۵۹
لوسی می

به هر دو عالم ندهم،

نگاه دل جوی تو!

۸ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۴ خرداد ۹۶ ، ۱۳:۴۰
لوسی می

وقتی او داشت میترسید،

تو حواست کجا بود؟؟!




+ای وای!

مادرم...

۳ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۱ خرداد ۹۶ ، ۰۰:۰۳
لوسی می

یه کمبودی من دارم که منتظر حمایت شدن از جانب دیگرانم.

البته خیلی با این کمبود مبارزه کردم و خیلی هم خوب پیش رفتم،

اما هنوزم در من هست!

با اینکه مهارت های خوبی دارم اما حمایت دیگران برام مهمه*

این چند وقت که مهمانی غریبه ها (دوستان مستر) میرفتیم،

خیلی از جانب خانمهای مجلس در شیوه های مادری کردنم، مورد تمجید واقع شدم،

از اینکه به بچه ها سخت نمیگیرم،

از اینکه آزاد میذارمشون،

از اینکه قوانین خونه برام مهمه و بهشون پایبندم،

و امثالهم.

بعد که برای مستر میگفتم میگفت آره دیگه!

تو بچه ها رو خوب تربیت کردی. :)

چیزی که هیچوقت نمیگفت و نمیگه! :|

حالا این روزها فکر میکنم من مادر خوبی بودم همیشه! :دی



+چقدر بده که آدم منتظر حمایت باشه! :|

*این بخشی از نتیجه ی اون تستی بود که دادم،

و البته خودم میدونستم که اینطوری ام!

ولی برام جالب بود که تسته هم فهمید!

تو توضیحش این بود که این افراد (یعنی امثال من) با اینکه گاهی برای حمایت و ایمنی متکی به دیگران هستند؛ اما منفعل نیستند و فعال عمل میکنند و دارای مهارتهای اجتماعی خوبی هستند که باعث کسب احترام جمعی میشه، اما یک ترس پنهان از عمل کردن به صورت کاملا خودمختار و مستقل در درونشون دارند.


۱۲ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۵ خرداد ۹۶ ، ۱۶:۴۳
لوسی می

امروز داشتم به فرایند مادریم فکر میکردم.

به اینکه بچه ها هیچ عیب و ایرادی ندارن،

اگر مشکلی هست از نحوه ی مادری کردن ماست.

اگر بچه مون خیلی لجبازه به خاطر اینه که به لجبازیش میدون دادیم،

اگر بهانه گیره، به خاطر اینه که میدونه با بهانه گیری ما رو خواهد داشت،

اگر داد میزنه به خاطر اینه که داد زدن ما رو دیده،

اگر هر کاری میکنه به خاطر اینه که ما یه مدلی بودیم که نتیجه ش این شده.



+من بعضی خصوصیات ذاتی بچه ها رو قبول دارم،

مثل بدخوابی، مثل دست و دلبازی، مثل مهربونی، مثل خسیس بودن، مثل از دیوار راست بالا رفتن، مثل خجالتی بودن، شلوغ بودن یا هرچیزی،

اما به این معتقدم که این خصوصیات با فرایند والدگری ما تغییر خواهند کرد،

به سمت بهبود، یا بدتر شدن.

و اگر ما سخت تر و یا سهل تر میگرفتیم وضعیت این رفتارشون چور دیگری میشد.

و مهمترین نکته در والدبودن، همراهیِ همزمان پدر و مادر در تربیته.

اگر تربیتمون سخت گیرانه ست هر دو سخت گیر باشیم،

و اگر سهل گیرانه ست هردو!

این مهمترین اتفاقیه که باید تو زندگی بیفته تا بچه ها به ثبات روانی برسند.

۵ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۱۲ خرداد ۹۶ ، ۱۵:۳۴
لوسی می

حلول ماه رمضان بر همه مبارک.

الحمدلله امسال روزیمون بود که در این ماه حضور پیدا کنیم.

امسال دوست دارم یه عید فطر حسابی برای خودمون تدارک ببینم!

خاص ترین عید فطری که تا الان داشتم!

یک کار مستحب این ایام رو انتخاب کنید کل سی روز انجامش بدین.

اما رو همون یکی مصمم باشین.

اگر تعدادشو زیاد کنیم ممکنه بهشون نرسیم بعد میشه ضدحال!

اما یکی رو حتما میتونیم ان شالله.

ان شالله خدا توفیقشو بده به همه مون.

دنبال یه سری ایده هستم که برای جذاب شدن مهمونی خدا و فرشته ها برای بچه ها(علی الخصوص پسرک) انجام بدم،

هر روز یک چیزی.

خب شله زرد و خوردنی های خوشمزه یه بخششه

ولی خاص تر از اینها میخوام.

اگر کسی ایده ای داره ممنون میشم ذیل این پست به اشتراک بذاره برای همه مون.



+ماه رمضون بدجور به طولانی ترین زمانهای خودش رسیده.

و خوشحالم که موقع مکلف شدن بچه ها به زمستون و پاییر میرسه.

ما اینجا از 24 ساعت، 17 ساعت روزه هستیم.

یعنی اگر شما به صورت نرمال هفت ساعت در روز بخوابید،

کل بیداریتون باید روزه باشین!

کاش میشد برنامه ی خواب بچه ها رو یهو متناسب با شرایط عوض کرد!

۸ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۶ خرداد ۹۶ ، ۱۲:۰۴
لوسی می

دیروز از قِبَل یک مکالمه،

به خاطرات گذشته م سری زدم،

به اون روزگاری که پسرک تازه به دنیا اومده بود،

و روندی که با هم تا یک سالگیش گذروندیم.

امروز حالم بی نهایت بهتره.

امروز با بچه ها حسابی بازی کردیم.



+خوبه که خاطراتمون رو بنویسیم!

از گل پسر شرمنده ام که اونطور که برای پسرک نوشتم،

از روزگار او ننوشتم!

یه مقدار هم که نوشته بودم با ویرانی بلاگفا همه ش پرید..

فکر نمیکنم هیچوقت بتونم بلاگفا رو ببخشم!

:(

۵ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۴ ارديبهشت ۹۶ ، ۱۵:۰۹
لوسی می

امروز بچه ها سرهاشونو بردن تو ظرف ماکارونی،

و بدین ترتیب ناهار خوردن!




+خواستم بگم مادر روشنفکری ام! :دی

۵ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۱ ارديبهشت ۹۶ ، ۱۵:۰۶
لوسی می

تا آخرین روزی که زنده ام،

نباید دست از حمایت از بچه هام بردارم.

من همیشه باید حامی باشم.

خدا نخواد و نیاد لحظه ای که از تکیه کردن به ما ناامید بشن.



+ان شالله به لطف خدا.

+ان شالله خدا به همه ی پدر و مادرها لطف کنه و منت بذاره،

که هیچکدومشون هرگز نیازمند فرزندانشون نباشند،

و هیچکدومشون هرگز در برابر فرزندانشون شرمنده و مدیون نمونن.

۲ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۰ ارديبهشت ۹۶ ، ۲۳:۲۶
لوسی می

باید بگم از بس گل پسر رو تکون دادم،

که دیگه نفسم بالا نمیاد!



+نمیدونم چه ربطی به هم داره!

۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۰ ارديبهشت ۹۶ ، ۲۳:۰۹
لوسی می

فکر کنم قوه ی هیجان خواهی بچه ها به صفر رسیده.

دیروز درمجموع صبح و بعد از ظهر چهار ساعت تو پارک بودیم،

و امروز هرکار کردم حاضر نشدن با من بیان بیرون!

:|



+البته من بازم بردمشون:)

۵ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۰ ارديبهشت ۹۶ ، ۱۳:۱۰
لوسی می