ماجراهای من و خودم!

پاسخ:
آره واقعا تا همین حد! :((
البته اونها هم مداااااااااااااام دارن باهاش بازی می کنن و به همین دلیله که دوست داره بره!
یکی از دوستان میگفت بی خیال شو و فکر کن گذاشتیش مهد! یک مهدی که به ایمنیش مطمئنی! :|
چه میدونم والا!

پاسخ:
امتحان چی ضرر نداره؟ ادامه ی این روش؟
برای من که خوبه، برای سنجد هم خوبه، برای خودش؟ نمیدونم خوبه یا بد!
آره کلا اونها مشغول بازی ان! مدام صدای دویدن ها و خندیدن هاش میاد و من خوشحالم که مشغوله.
ولی خب.. همون علامت سوالِ برای خودش؟ منومشغول میکنه!
وگرنه هیچ مادری نیست که نخواد بچه ش خوش باشه! هست؟!

پاسخ:
خب به نظرت خوبه که هفت هشت ساعت در روز اونجا باشه.
من نگران خودشم! و دل خودم که تنگ میشه! هرچند که واقعا پا گذاشتن رو دل خودم برام سخت نیست اگر مطمئن باشم برای خودش و شخصیتش بد نمیشه.

پاسخ:
خب من میگم لااقل بیاد خونه خودمون خواب ظهرش رو بکنه! هههههههه!
بله حق با شماست. من کلا تصمیم گرفتم به بالا همچون مهدی مطمئن نگاه کنم! اینطوری اسوده ترم.. تا ببینیم چی پیش میاد در آینده.
چشم دیگه! گفتی گفتم چشم! نمیر تو رو خدا! :دی
قربانت فدااااااااااات بوس بوس :*


+تو که رفتی دعایمان کن که نجات بیابیم از این وضع!

پاسخ:
:))
خیلی رویا پردازی خوبی بود. ولی خواهر من اگر بچه رو بسپارم بالا باید به کارهای نکرده برسم. که البته اینم خودش بد نیست.. باشه بهش فکر میکنم. خب البته نیمخوام بالایی ها هم خیلی خوش خوشانشون بشه! :دی

پاسخ:
من که نمی فرستمش! خودش میخواد بره منم مخالفتی نمیکنم.
نمیدونم واقعا اینطوری میشه یا نه؟! آخه پسرک قبلا هم خیلی دوست داشت بره و گاهی هم می شد که همینطور میرفت
اما روزهایی دلش هم برای ما تنگ می شد! و برای اونها نه آنچنان!
فعلا که موندیم این وسط :(