ماجراهای من و خودم!

من 5 سال حدودا با خانواده همسر زندگی کردم و روزهای خیلی خوشی داشتم اونجا البته جاری هم همسایه مون بود و همواره از محبتهای بی دریغ این بندگان خدا بهره ها بردم تو اون چند سال.یعنی بجرات میتونم بگم یک روز بد تو اون خونه نگذروندم ولی اصلا اینهمه خوبی و خوشی قابل مقایسه نیست با لذتی که آدم تو خونه مستقل به دست میاره.اصلا خونه مستقل که بدور از خانواده همسر و حتی خودمون باشه یه چیز دیگه ست .من حتی الان که نزدیک خونه مامانینا هستم باز هم میگم کاش کمی از اینها هم دورتر بودیم و فکر میکنم اگه ازینام دورتر بودیم خیلی بهتر بود

پس برو حالشو ببر و اصلا هم به گذشته و تلخیهاش فکر نکن مخصوصا که مطمئنی تعداد اشتباهاتت در برابر خانواده همسر زیاد نبوده و عذاب وجدان نداری.

مدتی نبودم و زیاد متوجه نشدم این پست های اخرو.