ماجراهای من و خودم!

پاسخ:
آره یه آزمایشی باید بدم تکلیف خودمو مشخص کنم.
:(
در شرایطی خودمونو فراموش میکنیم که اگر به خودمون برسیم بچه ها آرامش بیشتری خواهند داشت.

پاسخ:
حالا اینو گفتی می بینم که زندگی ما عجیب به هم پیچیده ست.
آدم از کسی شاکی باشه، آستانه ی تحملش نسبت به رفتار بقیه هم پایین میاد.
و دقیقا ناشی از همین فشار روحی ایه که شما گفتی :)

پاسخ:
:)))) خدا نکشدت خیلی خندیدم :))
من فکر کنم از بس کسی بهم رو نداده اینطوری شده م :))
جالب بود. حتما میرم آز و بعد مشاوره.

پاسخ:
:)
آره دیگه اینم هست. البته الان که میگی می بینم نه من تحت هر شرایطی از سروصدا عصبی میشم و چون هیچکس بهم رو نمیده غالبا بروز نمیدم مگه اینکه خونه ی خودمون باشیم که اونم بروزش خیلی فایده نداره و من نمیتونم از بچه ها انتظار داشته باشم که شادیهای جیغ زنانشون رو تقلیل بدن چون بچه تر از این حرفان و تقلیل نمیدن! و یا مستر تلویزیون رو خاموش کنه چون نمی کنه و این امر خیلی وابسته به فیلمیه که می بینه! :|

پاسخ:
واقعا؟؟
چقدر روحیه بخش. ممنونم ازتون.
من این روزها وضعیت بهتری دارم. :)

پاسخ:
ای بابا! تو دیگه چرا؟؟! جووونهای امروووز! :|