ماجراهای من و خودم!

امروز افطار به صورت خیلی خانوادگی

مهمون سازمان مستر بودیم؛

دست مستر هم درد نکنه

که تو راه بازگشت برام میوه ی دوست داشتنیِ تمام اعصار زندگیم رو خرید

و من تا سر حد زنده شدن، عقده هامو رفع کردم!

:دی

+خیلی بامزه ظرفش رو دادم دست پسرک که ایشونم بخوره.

وسط خوردن هاش بدون اینکه کسی حرفی بزنه یا چیزی ازش بپرسه

یهو با دهنِ پر گفت: خعلی خوشمزه ست.. :)