ماجراهای من و خودم!

پاسخ:
آرهههه برای منم همینه.

پاسخ:
نه بابا هستیم در خدمتتون :)

پاسخ:
خیلی خوش اومدین.
سخن کز دل برآید لاجرم بر دل نشیند فکر کنم! :دی
مرسی عزیزم لطف داری.

پاسخ:
اوهوم! البته مدون بودن ثبت زندگی هم هست دیگه. برای من که بیشتر اینه.

پاسخ:
اینکه روزانه هامو ثبت کنم.
همون نوشتنه. در نتیجه ادامه میدم. اما خب فکر میکردم که شاید نباید علنیشون کنم. چرا علنی می نویسم آخه؟! :|
هدفم ارتباط نیست اما تو ارتباط مشکل پیدا کردم! :|

پاسخ:
آره درسته کاملا.

پاسخ:
:))))) باز دوباره دلم خواست بخندم... :))
نه بابا نمیرم که! پرسیدم فقط!
من برای خودم می نویسم و از نوشتن چیزی که به دست آوردم ثبت زندگیم بوده..

پاسخ:
:)))))
چقدر خندیدم به این کامنت! مخصوصا اینکه بعدش کامنت قبلیتو خوندم! :))
نه نمیخوام برم که! پرسیدم فقط!

پاسخ:
:)
آفرین به شما. واقعا آفرین داره.
من مشکلم همون قلم آخره که دو سه سال خون دل خوردن تو وب هنوز روش اثری نذاشته.
البته من هیچوقت به دنبال دوست و رفیق پیدا کردن تو وب نبودم و اگر هم دوست و رفیقی پیدا شده بیشتر محض معاشرت بوده و اتفاق حاشیه ایِ مثبت بوده اما خب گاهی خیلی درگیر بعضی اتفاقات و زندگیها میشم.. البته خیلی کم ولی همون خیلی کمش هم برای من خیلی آزاردهنده و زیاده!

:)))
جمله ی آخر خیلی خوب بود اتفاقا :))

پاسخ:
بله اینم دلیل خیلی خوبیه برای موندن در وب.
ولی این با خوندن وب اتفاق میفته نه لزوما نوشتنش! نه؟
هرچند منم یکی از دلایل موندنم همینه.
یاد میگیرم از خیلی ها.