ماجراهای من و خودم!

نفسهام به شماره افتاده،

و قلب و مغزم دیگه کشش نداشت که اتفاقی که افتاده رو^* پیگیری کنه.

چند دقیقه ای هست که صفحه رو بستم و هنووووز گریه میکنم..

خدای من..

هنوز وقتی یادم میاد که چطور گل پسرم رو نجات دادی،

با تک تک سلولهام شکرگزارت میشم

و یک خواهش ازت دارم

تو که پسرانم رو سالم تحویلم دادی که چشمم روشن شود و غمگین نباشم¹

چی میشه بااااز منت بذاری و خودت هم تربیتشون رو برعهده بگیری²؟

+وای خدای من فقط خودت میدونی چقدر در مقابل تو احساس عجز و استیصال دارم و حجم سپاس از این همه منتی که بر من گذاشتی رو نمیتونم برآورده کنم

و چقدر تو کریمی که این همه سرکشیِ حقیری چون من رو به روم نمیاری و همیشه شنونده ی دعایم هستی...

*ماجرای تولد سختِ امیرعباسِ اینستاگرام که همین امروز دیدمش...

1. فَرَدَدناهُ إِلىٰ أُمِّهِ کَی تَقَرَّ عَینُها وَلا تَحزَنَ (ما موسی را به مادرش بازگرداندیم تا چشمش روشن شود و غمگین نباشد-13 قصص)

2. و اصطَعَنتُکَ لِنَفسی (خداوند خطاب به حضرت موسی_علیه السلام: من تو را برای خودم ساختم.-41 طه)