ماجراهای من و خودم!

تو پیش از من به نبرد برو،

تا من به سبب تو آزمایش ببینم و پاداش الهی در مصیبت تو از خدا چشم دارم

و اگر با من اکنون کسی بود نزدیک تر از تو،

باز خوش داشتم او را پیش از خود به میدان فرستم

تا در مصیبت او اجر یابم

که امروز روزی است که ما باید تا بتوانیم در تحصیل ثواب بکوشیم

که فردا روز حساب است..

+عابس ابن ابی شبیب شاکری به شوذب از دوستانش.

+مقتل میخوانم!

+فکر میکنم، اگر اینطور با بصیرت به همه ی سختی های زندگیمون نگاه میکردیم، چقدر جایگاهمون از این چیزی که هست رفیع تر بود.

خدای من! چرا من اینقدددددددددددددر از این فضا و این نگاه و این بصیرت به دورممممم؟؟!

چقدر از خودم خجالت می کشم..