ماجراهای من و خودم!

پاسخ:
آرههه مدتیه حس منم این شده.
هرچند که نوشتن باعث نشده از تصمیمم بمونم اما خب فکر میکنم یه اثراتی داره در هر حال.
خب چراش رو هم میدونی یا میتونی بگی؟

پاسخ:
نمیدونم حالا بیان حاجت هم شاملش میشه یا نه.
اما بیان حاجت هم به نوعی سطح معرفتی طرف رو نشون میده دیگه.
مخصوصا اگر جنبه ی معنوی داشته باشه نه مادی، پس ممکنه با بیانش از اون جایگاه معنوی که هست پایین بیاد.
البته این احتمالی بود که دادم و پست رو حذف کردم!
حالا میخوام ببینم چقدر تصورم درسته!
چون خودمم نمیدونم.

پاسخ:
نمیدونم حالا بیان حاجت هم شاملش هست یا نه.
اما خب بیان حاجت به نوعی سطح معرفتی طرف و ایده آل زندگیش رو نشون میده دیگه.
مخصوصا اگر جنبه ی معنوی داشته باشه نه مادی پس ممکنه با بیانش از اون جایگاه معنوی که هست پایین بیاد.
ها؟
راستش خودمم نمیدونم!

پاسخ:
آرهه منم اکثر پستهام به این دلیل می نویسم که تصمیمی رو به اشتراک بذارم که بقیه هم استفاده کنن یا چیزی که بار مثبت داره، یا برای اینکه یادم نره.
و اگر دقت کنی گاهی شماره های پستهام یکی در میون میشه چون چیزی رو که می نویسم علنی نمیکنم و پیش نویس می کنم. و البته خیلی چیزها رو هم علنی می نویسم.
اما خب نمیدونم این تصور چقدر درسته.

پاسخ:
آره یادمه یه پست گذاشته بودی در این مورد. قبلا ها.

پاسخ:
منم فکر میکنم اینطور باشه.
حالا به نظرت من تصمیمات معنویمو اینجا به اشتراک نذارم یعنی؟!

پاسخ:
درسته.
ممنونم واقعا.

پاسخ:
مرسی.

پاسخ:
حسادت؟؟! من که خودم در امور معنوی اهل غبطه ام! اما خب شاید درست بگی.
یعنی به نظرت من تصمیمات معنویمو اینجا به اشتراک نذارم؟!

پاسخ:
ممنون از منبع دقیق.

پاسخ:
سلام. والا قصد منم از نوشتن همین بود اما خب فکر کردم که شاید اثرات جانبی  هم داشته باشه.
در هر حال من و امثال من آدمهایی نیستیم که بتونیم به ویژگی های روحی و معنوی خودمون و سطحی که داریم مطمئن باشیم و احساس بی ریایی محض کنیم!
چی بگم والا!