يكشنبه, ۲۱ خرداد ۱۳۹۶، ۱۲:۳۷ ب.ظ
۰
۰
۹۶/۰۳/۲۱
لوسی می
پاسخ:
خب این زیاد پیش میاد! مهم اینه که بدن کالری داشته باشه که داره دیگه.
اما وقتی بی سحری روزه میگیریم بدن کلا انرژی ای نداره.
فقط امیدوارم پروسه ی چربی سوزی رو شروع کنه لطفا!
پاسخ:
سلام.
چرااااا! حتما اذیت خواهم شد! هفت ساعت بیشتر نمونده من میتونم ان شالله! :|
اتفاقا فکر کردم که من بچه شیر میدم و میتونم روزه مو باز کنم! اما خب نمیدونم چرا یه حسی بهم میگه باید بی خیالش بشم!
شاید مهمترین دلیل این باشه که احساس میکنم که این دلیل برای یک پسر بیست ماهه دیگه موجه نیست و قرار هم نیست روزه کاملا بدون اذیت شدن باشه! و قرار نیست خوش خوشان روزه بگیریم. :(
اتفاقا بارها تصمیم گرفتم پاشم ماشین رو بردارم برم از حد ترخص خارج بشم! کاملا موجه و معقول روزه مو باز کنم!
اما خب با دو تا بچه نمیتونم بزنم به جاده :(
خدا کمک کنه ان شالله.
پاسخ:
ممنونم ان شالله برای همه.
پاسخ:
آره دیگه!
آخوندها خودشون هم نمیدونن چی باید بگن چی نباید بگن!
در عالی ترین سطحِ اطلاعاتشون هم که باشن میگن تشخیص بر عهده ی مکلفه!
اصلا کدوم آخوندی تجربه ی مادری و شیردهی داره که بشه رو حرفش حساب باز کرد؟
پاسخ:
آره دیگه. یه ماه دیگه که نه! سه ماه دیگه از شیر میگیرمش :)
لأُتِمَّ الرَّضاعَه! :)
این چیزی که گفتی یعنی چی؟
چی خورشون کنم خب؟!
:دی
پاسخ:
من خودم کلا خانمها رو قبول ندارم!
یه چیزی میدونستن که میگن خانمها نباید مرجع بشن دیگه!
من خانمِ درست درمونِ کاملا مطلع به عمرم ندیدم راستش!
یا خیلی سخت گیرم، یا واقعا خانمها "نمیتونن" مرجع بشن!:|
من فقط خودمو بین خانمها قبول دارم! خخخخخ!
باور کنین آخر همه ش میشه تشخیص به عهده ی مکلف است!
پاسخ:
خواستم ببینم خودت گزینه ای داری یا نه!
نکنه تجربه شو داشتی؟؟! :دی
+شوخی کردما معلومه که نداشتی :)
پاسخ:
سلام. ممنونم.
بله ان شالله که خدا از همه قبول کنه.
+آرهههه نمیدونم از کجا ناشی میشه این ترسه!
شاید به خاطر جبران دنیویِ سنگینشه!
پاسخ:
شما بگید چرا باید قبول داشته باشم؟ :|
همه برای من حکم مشاور رو دارن. تو فضای مجازی که اصلا نمیشه به کسی اعتماد تام داشت در نتیجه کسی برای من حرفش حجت نیست.
فقط مشورت که البته بسیار پذیرا هستم. :)
این به معنای خودمحوری نیست، یا غرور، یا اعتماد به نفس، نه! این به معنای اهمیتیه که من برای مبانی دینیم قائلم.
من از خیلی هایی که دیگران سوالات شرعیشون رو از اونها می پرسند اشتباه دیدم، و این تجربه ایه که به تکلیف خودم عمل کنم،
هیچ کس نمیتونه و نباید و نباید و نباید برای هیچ کس دیگه ای جای مرجع تقلید رو بگیره!
درمورد نظراتی که در مورد موضوعات مختلف داده میشه هم من واقعا به سندیت حرف خیلی اهمیت میدم بارها شده که کسی اومده حرف عجیبی(به نظر من) زده، و یه سند محکمی هم زیرش گذاشته که من سنده رو قبول داشتم، اما این باعث نشده که قبول کنم، و تا اون سند رو به چشم ندیدم باور نکردم حرفشو!
در عالم واقع هم خیلی معدودند کسانی که اگر بگن حکم شرعیِ فلان مسئله اینه، من بدون تحقیق شخصی، حرفشون رو قبول کنم! :دی
شاید اصلا بشه اسمشو گذاشت آدم شکاک!
ولی یکی از دلایلی که باعث میشه اطلاعات نسبتاً خوبی در زمینه های مختلف مورد علاقه م داشته باشم همینه! جهت اطلاع اونهایی که می پرسند از کجا اطلاعاتم رو زیاد میکنم و آیا همه ش به رشته م مربوطه یا خیر! خیر! نکته ش اینه که که تحقیقاتم شخصیه و در نتیجه اطلاعاتم باهام همراهه و امکان جستجو بین اطلاعات خودم برام زیاده، چون خودم پیداشون کردم! شاید گاهی حتی خالط لحمی و دمی!
+چند بار این پاسخ رو ویرایش کردم قول میدم این ورژن اخر باشه!:)
پاسخ:
که من با درایتی بی نظیر عبارت مورد اتکاتون برای نیل به این هدف رو حذف کردم:)
پاسخ:
خب همینه که آقایون مراجع خودشون رو راحت کردن دیگه! هرجا بلد نیستن میگن به عهده ی مکلف! خخخخ!
مرجعیت تقلید که با آقایونه قطعا.و اونها تا جایی که فتوای صریح داده اند باید مطاع باشه، هرچند که گاهی واقعا سخته و کاملا معلومه که چیزی از موضوع نمیدونستن وگرنه شاید در احکامشون تغییراتی هم ایجاد میشد! ولی خب ناچار به اطاعتیم دیگه. :|
اگر هم فتواشون به عهده ی مکلف هست، خب به عهده ی مکلف هست دیگه! دیگه نمیشه از کسی پرسید.
البته که من برای یه مسئله ای به انواع و اقسام حالات سوالم رو مطرح کردم که یه چیزی از زیر زبونشون بکشم بیرون! اما به هیچوجه سوتی ندادند و تا آخر هی گفتن به عهده ی مکلفه!
بعد من گفتم بابا من نمیتونم تصمیم بگیرممممم!
پس لااقل از یکی می پرسم که میدونم حلال و حرام دین براش مهمه! همین حدکفایته برای اطمینان؟
بازم کم نیووردن و گفتن اگر اونقدر ایشون رو میشناسید که نظر ایشون برای شما اطمینان آور است(باز یه تبصره گذاشت که بگه لااقل اینجاش تشخیصش به عهده ی مکلف باشه و هرکار کردی پای خودته) باشه هرچی نظرش بود در این مورد میتونین بهش گوش کنین! :|
خب حالا شما باید بگردی دنبال کسی که واقعا نظرش برات اطمینان آوره! کی مثلا؟ داری به منم معرفی کن!
پاسخ:
:))
تموم شد دیگه دو ساعت مونده فقط :)
ممنون از همدردیت :))
پاسخ:
تغییر دادم به: خدا قبول کنه!
پاسخ:
آره کااااااملا مشهوده.
بعد که میگی آقا اینجوری خیلی سخته فلانه، میگن اگه از عهده ی مکلف خارجه (بازم تشخیص به عهده ی مکلف) فلان نکنید! :|
من الان فکر کردم شاید این درگیریهای من به خاطر اون شخصیتم هم باشه که گفتم تو تسته گفته بود که ته دلم یه ترس پنهان، از عملکرد کاملا خودمختار و مستقل هست!
شاید برای همینه که کم پیش میاد که واقعا بتونم به تصمیم خودم مطمئن باشم و عموما با این احکامِ تشخیص به عهده ی مکلف مشکل دارم.
پاسخ:
آره به طرزی عجیب هم خواب موندم! :|
تا یه ساعت مونده به اذان بیدار بودم یهو خوابم برد یه ساعت بعد از اذان بیدار شدم! :|
پاسخ:
آره واقعا امان! خخخخ!
آره ضعف کردم اما تحمل کردم دیگه.
با یکی خطر نداره اما با دو تا چرا!
من نمیتونم رفتارهاشون در طول رانندگی با هم دیگه رو پیش بینی کنم.
بالاخره جاده ست دیگه. داخل شهر که نیست.