ماجراهای من و خودم!

وقتی کسی از ما ناراحته،

و داره این دلخوریشو بهمون میگه،

حداقل انسانیت اینه که خودمونو از دلخوریِ او متاسف نشون بدیم.

اینکه زل بزنیم تو چشماش

و یه جوری برخورد کنیم

که اصلا مهم نیست که ناراحتی،

یا من تعجب میکنم که تو چرا ناراحتی،

یا چقدر تو بیخودی حساسی،

باعث میشه اون احتمالا دلخورتر و شاید حتی عصبی بشه،

و بعد میشود آنچه که نباید بشود!

در حالی که بروز تاسف از جانب مخاطب،

همه چیز رو خیلی سریع رفع میکنه!

+اینها جزئیات مهارتهای ارتباطیه که شاید از نظر ما خیلی مهم نباشه،

اما واقعا همین جزئیات گاهی باعث بروز مشکلات بزرگ بین خانواده ها یا دوستان میشه.

+البته حواستون باشه که اونی که از شما دلخوره،