ماجراهای من و خودم!

خوندن پستها و عقاید قبلیم جالبه. این پست مربوط به پنج سال قبله و تو زندگی ما خیلی چیزهااااا الان تغییر کرده. اما حقیقت اینه که من تحت فشار اصرارهای همسرم به بارداری رضایت دادم و او هم نگرانِ فوت مادربزرگش بود که به بارداری اصرار داشت وگرنه هیچ کدوممون اون روزها بچه نمیخواستیم! این علتِ واهی باعث می شد که حس بدی داشته باشم. نمیدونم از خوندن پستهام چه ویویی از زندگیمون برات ایجاد شد چون چندین پست هم رمزگذاری شده ولی عمده ی اختلافات من و همسرم در بدو زندگیمون این بود که او خیلی به رضایت اطرافیان توجه می کرد و اهمیت می داد در حدی که رضایت خودمون رو فدا می کرد. از این منظر احساس بدی از تولد زودهنگامِ پسرم داشتم هرچند که خییییلی هم زود محسوب نمیشه. البته علل دیگری هم در این احساس دخیل بود ولی عمده دلایلش همین بود.

نپرسیدی ولی گفتم ^_^

لیسانسم فنیه و ارشدم علوم انسانی.