ماجراهای من و خودم!

پاسخ:
ای بابا تاوانش چی بود که اینطور پشیمونت کرد؟!
والا نمیدونم اصلا باید چه کار کنم!
یا باید بی خیال شم بذارم سال بعد.
یا اینکه باید همین امسال کار رو یکسره کنم.
سرِ انتخاب بر سر علاقه و سادگی، با انتخاب بر سر سرعت و هدر ندادن زمان موندم!

پاسخ:
همونی که دانشگاه خودمون داره.
احساس کردم رفت و آمد به تهران برای دکترا برای من صرف روانی و زمانی و هزینه ای نداره.
الان میتونم ویرایش کنم!
اما نمیدونم باید چه کار کنم! مسئله اینه که اگر تا سال دیگه صبر کنم هم ارزش خاصی ایجاد نمیشه.
کلا دانشگاه ما رشته ی مورد علاقه ی منو ندارهههه! نه امسال نه هیچوقت!
اما رشته های سال دیگه از امسال بهترن.
حالا نمیدونم یه سال بمونم، منتظر سال دیگه. با همه ی شرایطی که ممکنه پیش بیاد و ریسکشو بپذیرم.
یا اینکه مدرک گرا باشم و دکترا رو همین امسال بگیرم و عمرمو هدر ندم حالا با هر رشته ای!
اما اومدم و قبول شدم دیگه بدبخت میشم!
ولی خوبیش اینه که اگر قبول نشم میگم خدا رو شکر! ههه هه!

پاسخ:
یعنی سخت گذشت؟
یا باعث شد که دیگه برات کاربردی نباشه؟

پاسخ:
آره منم فکر کنم همینطور بشم :((

پاسخ:
آره به نظرِ همه یه دوره فرسایشیه. حتی اساتیدم اینو بهم گفتن. با تاکید بر اینکه تو بچه هم داریا! :|
یکی از استادام که میگفت به خانمم هی گفتم بی خیال دکترا شو این دوره ی فرسایشیه! گفته نه! حالا همه مون مثل آهو تو گُل گیر کردیم! خخخخ!
در نتیجه به تهران رفتن، بدون پایه بودنِ مستر عملا بی فایده ست. دوره فرسایشی باشه، مسیر هم اینطوری! :| مستر کلا حاضر نیست از کارش مرخصی بگیره وگرنه دیشب خودمو کشتم که بیاد اونم کنکور بده، اگر هر دو قبول شدیم بریم تهران دو سال مرخصی بدون حقوق بگیره. ولی خب کارش رو دوست تر داره کلا. برای دکترا هم انگیزه ای نداره چون ارزش افزوده ای براش ایجاد نمیکنه. فقط اسمش تپل میشه! هههه هه! الحمدلله شوهرم مدرک گرا نیست خواهر! خخخخخ!
بقیه شم اومدم وبت :)

پاسخ:
خب واقعا اونم ارزشی ایجاد نمیکنه. چون گفتم رشته ها و گرایشها رو جدا کردن.
باز سال بعدی این گرایش ارائه نمیشه:|
درگیرم کلا!

+منم فکر نکنم با این انگیزه ی عجیبی که دارم (!) امسال اصلا رتبه م به مصاحبه برسه! :|

پاسخ:
انگیزه هام مردن!

پاسخ:
روباه؟! :|

پاسخ:
شاید!
ولی یه میمون بود قبلا!

پاسخ:
آره :(

پاسخ:
روباه؟!
میمون! :|

پاسخ:
روباه؟!
میمون! :|

پاسخ:
هههه هه!
خوشا به حالت با این سعادت :)
والا ما خودمون رو هی میندازیم تو هچل! تهش هم معلوم نیست چی میشه! :|
همین دعا خووووبه ممنونم ازت.

پاسخ:
چه می دونم والا! تا خدا برامون چی بخواد!
خدای سبحان را در بر هم زدن تصمیمها، گشوده شدن گره ها، و نقض اراده ها شناختم...

پاسخ:
نمیدونم!
آره میدونم فرش قرمز پهن نشده! مسئله اینه که درگیرم که خوب بخونم یا نه دیگه بی خیال شم!
باشه!

پاسخ:
آره بعید نیست. کلا گیر نیستم دیگه الان! :|
مخصوصا اینکه خیلی هم مهم نیست.
مرسی عزیزم. حالا اگر رتبه ی یک رقمی شدم حتما مستر رو راضی میکنم شانسمو برای تهران هم امتحان کنم! :)

پاسخ:
خیلی هم خوب :)

پاسخ:
هستم که!
ولی کاش میشد برم! :|
فعلا که کنکور تعطیله. تا فردا باید یه مقاله بفرستم برای یه جا. ان شالله که بشه بفرستم و اکسپت هم بشه خیالم راحت میشه.

پاسخ:
بستگی به مقاله داره دیگه. مقاله ی قبلیم سه ماه طول کشید! هرچند که تو ارائه ش اسراف کردم و میشد حداقل دو تا مقاله باشه اما استادِ غیر مدبّرم بهم تذکر نداد که نصفش کنم و من رسماً اون حجم عظیم اطلاعات و مطالبم رو با یه مقاله ی کنفرانسی حیف کردم :( فکر کن نزدیک شصت تا منبع برای اون مقاله داشتم و بیخودی هدر دادم مطالبم رو.
این مقاله هه یک روز طول کشید. یا شاید تا فردا که ویرایش کامل هم بکنم، بشه دو روز! اما خب بیس فکریشو قبلا داشتم. یعنی قبل تر ترها مطالعاتی در این زمینه داشتم میخواستم یه مقاله ی پر و پیمون براش بنویسم اما فرصت نمیشد و مباحث در حد مقدمه باقی موند. امروز کاملش کردم اونقدری که میخواستم پر و پیمون نیست اما هدفم رو میرسونه و فکر میکنم برای مقاله ی کنفرانسی هم کفایت باشه! فقط میخوام اکسپت بشه ان شالله.
اگرم نشد پر و پیمون ترش میکنم به یه جای دیگه میدم. اما امیدوارم همینجا قبول بشه خیالم بابت نمرات مقاله راحت بشه لااقل نمره ی پایان نامه م از درجه ی عالی حساب بشه! :|