ماجراهای من و خودم!

پاسخ:
و علیک السلام.

پاسخ:
متشکرم.

پاسخ:
انتقام؟ :))

پاسخ:
سلام. چه خبر از اینورا؟  خوبین؟
:))
بله دیگه سه سال.
ممنون از لطف شما.

پاسخ:
قربون تو. امروز به طرز شگفت انگیزی واقعا صبور بودم! :)

پاسخ:
انجام دادنش هم خنده دار بود :))
دانشجوهای تو راهرو علناً بهمون می خندیدن :))
نه اتفاقا امروز مامان مهربونی بودم :)

پاسخ:
استاد طفلکی هم بهش یه ماژیک داد و چند تا برگه که نقاشی بکشه موقع حرف زدنش.
بعد هرچی شکلات داشت بهش داد.
اما خب واقعا دیگه کم آورد :))
ان شالله یه روزی اونجاها هم میاد :)
متشکرم از لطفتون.

پاسخ:
آبروم که نرفت خب! یعنی به نظرم اسمش آبرو ریزی نبود. بچه ست دیگه. فقط موجبات خنده و شادی آدمها رو فراهم کردیم فقط :))
فقط ممکن بود پیش استادهایی که در اتاقشون تند تند و یهو باز میشد آبروریزی بشه که اونم من یه جوری که منو نبینن در رو می بستم :))
ولی تو اتاق استاد داشتم عصبی میشدم چون استاد هم دیالوگش رو رها نمیکرد! اینم هی میگفت ماشین بکش برام گل بکش! یعنی بهتره بگم بیشتر از استاد شاکی شده بودم تا گل پسر.
ولی اینکه بردمش به این علت بود که قرار نبود برم اتاق استاد، فقط میخواستم برم آموزش و برگردم. تو راه استاد رو دیدم گفتم یه فایلی هم ازش بگیرم اونم ماشالله حسابی خوش صحبته! یه بند حرف زد!

پاسخ:
:)))
خدایی رفتن به محیط رسمی با بچه ها خیلی سخته:))
آخه شما دوتاشونم برده بودی :))