ماجراهای من و خودم!

پاسخ:
سلام. دومی اونیه که براش نوشته بودم از اسامی رسمی اشخاص استفاده کردین؟
ایشون یک سایتی داره که به اسم رسمی خودش یعنی با اسم و فامیل خودش مطلب میذاره.
بعد در مورد یک نفر دیگه ای چیزهایی نوشته بود و گله هایی از اون آدم کرده بود و اسم اون رو هم گفته بود! من این متن رو خوندم و به صاحب سایت گفتم که کارت درست نیست که اسم آدمها رو میاری و گله میکنی! چون شاید خوانندگانت اونها رو بشناسن این نوعی غیبته.
که اینقدر خاضعانه ازش جواب گرفتم. بعدم متنش رو ویرایش کرد اسم اون شخص رو حذف کرد.


+الان از من تعریف کردین؟  :) خیلی مرسی :) خیلی ذوق کردم :)
ولی از اونها بهتر اون کسانی هستند که یسمعون القول و یتبعون احسنه. (حرف رو می شنوند و بهترین ها رو تبعیت می کنند)
فکر میکنم انقدر که نگفتیم حالا جامعه ای عجب شده تحویل گرفتیم. باید بگیم. واجبه دیگه.

پاسخ:
:)))
خیلی ممنونم لطف دارین :)

پاسخ:
خیلی ممنونم از لطفتون. قصد اصلی من از بیان این پست این بود که از اون دو بزرگوار یاد بگیریم که حتی اگر طرف مقابل با لحنی صحبت میکنه که میشه سوء برداشت ازش داشت (آخه متنهای من قابل قرائت با لحن تند بود هرچند که قصدم این نبود) بازم میشه اصل مطلب رو گرفت و به حواشی دامن نزد.
اما خیلی ممنونم از نظر لطف شما :)

پاسخ:
نه برعکس بود.
من این دو مورد رو گذاشتم به این منظور که بگم با وجود اینکه لحن من میتونست خیلی بد خونده بشه (یعنی نهی از منکری که کردم خیلی حرفه ای نبود) با این وجود اون دو بزرگوار اصل مطلب رو گرفتند و به حواشی نپرداختن. بیشتر قصدم این بود که بگم مثل اون دو نفر نقد شنیدن بیاموزیم :)
باید اعتراف کنم الان در استفاده از واژگان نرم خیلی بهتر شده م! :))
خیلی ممنونم از لطف شما :)

پاسخ:
اوهوم واقعا همینطورن :)

پاسخ:
خدایی خودم که کپ کردم! انتظار دعوا داشتم و نهایتا اینکه میگم من انچه شرط صلاح بود با تو گفتم. ولی خب کلی برای خودم آموزنده بود.