ماجراهای من و خودم!

این منم با همه ترکیباتش...

ماجراهای من و خودم!

این منم با همه ترکیباتش...

ماجراهای من و خودم!

یک عدد لوسی‌می هستم در جستجوی مهربانی :)

مستر بهم میگه تو شبیه لوسی‌می هستی!
برای همین اسمم اینه :)

+پسرکی هشت ساله،
و گل پسری پنج ساله دارم.

طبقه بندی موضوعی
کلمات کلیدی
بایگانی
پربیننده ترین مطالب

ما طعم سیب آدم و حوا چشیده‌ایم..

چهارشنبه, ۱۲ دی ۱۳۹۷، ۰۸:۳۱ ق.ظ

وقتی یک آرزویی کلاً ویران میشه،

و یک امیدی کلاً ناامید میشه،

و آنچه که نباید، اتفاق میفته،

و رشته‌ی همه‌ی رویاهاتو قیچی می‌کنه.



+دارم از اون لحظه‌هایی حرف می‌زنم که مثل جد بزرگمون روضه‌ی رضوانی رو به دو گندم بفروختیم و از اون به بعد، دیگه هیچی مثل سابق نشد..

دیگه هیچی مثل سابق نمی‌شه...

و من پر از دردم :((

و تنهای تنهای تنها...

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۷/۱۰/۱۲
لوسی می

نظرات  (۱۹)

و تو همیشه تنهای تنهای تنها خواهی ماند لوسی می
این است آدمی و دنیا

ولی به قول خدا ای کسانی که به نفستون اسراف کردید لا تقنطوا من رحمه الله

و چه می ماند از ادمی اگر امید نبود 
پاسخ:
وقتی تو عاجز و هیچ‌کاره باشی و فقط ناظر اوضاع، شرایط خیلی بدتره.. 
چیزی نمونده ازم دیگه :(
ولی ممنون بابت آیه :)
نگران نباش عزیزم
میدونم روزهای سختی رو داری سپری میکنی
ولی حتما این روزها پایه گذار یه زندگی بهترن. قطعا روزهای خوب در راهه و این سختی که داری میبینی و این ریزش هایی که وجود داره همشون پایه اون روزهای خوبن. تحمل داشته باش و توکل کن.
گاهی چیزهایی رو از دست میدیم که خیلی بعد ها میفهمیم چقدر خوب شد که از دست دادیمشون.
زمان همه چیز رو درست میکنه.
سهی کن خود خوری نکنی . میدونم خیلی سخته با شرایط کنار اومدن. ولی مطمئنم زمان همه چیز رو حل میکنه.
پاسخ:
زمان فقط باعث میشه آدم فراموش کنه...
ممنون از کامنتت :)
شاید نشه اتفاقایی که افتادن رو جبران کرد ، اما میشه از یه جایی ، تصمیم گرفت و دوباره شروع کرد ....
سخت هست  خیلی ، ولی شدنیه ... چون تا زمانی که یه خدا حواسش بهمون هست ، یعنی هنوزم میشه امید داشت و از اول شروع کرد :)
پاسخ:
آرههه همون جمله‌ی اولت..
فکر میکنی آدم و حوا بعد از هبوط، دیگه امیدی داشتن؟
۱۲ دی ۹۷ ، ۱۱:۳۲ مرتضا دِ
حستون شبیه کسی هست که  یه چیزی رو یه جا گذاشته
حالا هر چی فکر میکنه نمیدونه کجاست! شناسنامه گم کردی؟ :)
پاسخ:
نه شبیه نیست. وقتی چیزی گم میشه همیشه یه امیدی ته دلت هست که شاید پیدا بشه.
مثل خودم که فلشمو پارسال تو تبعیدگاه گم کردم :(( ولی هنوز فکر میکنم شاید پیدا بشه! یک در میلیون! شاید پیدا بشه...
اما الآن حسی شبیه به آدم و حوا رو دارم وقتی به خاطر تن دادن به یک وسوسه‌ی کنجکاوانه، همه‌ی زندگیشون، امیدهاشون، آرزوهاشون، تصور از خودشون، هویتشون و برنامه‌هاشون به ناگاه تغییر کرد..
۱۲ دی ۹۷ ، ۱۱:۴۲ مرتضا دِ
منم مدارکمو گم کردم و پیدا شد
دزده بی سواد :|
ولی دفتر پاپکو فیشام هنوز پیدا نشده ولی منم هنوز امیدوارم :)


+ حقته :)
خدا بخشنده و مهربان 
آدم و حوا با اینکه از فرمان خدا سرپیچی کردن و از بهشت رانده شدن ولی باز خدا گفت که به رحمت و بخشش من امیدوار باش که اگر توبه کنی و اگر به فرمان من رو اطاعت کنی باز هم وعده بهشت داد شد 
الان خدا در قرآن گفته من عذاب میکنم اگر راه درست رو نرید و لی در انتها میگه اگر برگردی من بخشنده مهربانم 
پاسخ:
بله درسته.
ممنونم.
۱۲ دی ۹۷ ، ۱۳:۴۳ آقای بیدل
گفتن طول أمل ! آرزوی دور و دراز ...
این یعنی از این زندگی چیزی بخواه ک زود به دستش بیاری ... حتی اگه بهشت می خوای ، به فکرِ بهشت نسیه نباش ! (در مورد جمله ی دوم هنوز مطمئن نیستم)
پاسخ:
خب همیشه که شدنی نیست. هست؟
بهشت نسیه رو توضیح میدین؟
کار؟ 
درس؟ 
از همین دو تاست به گمونم 
پاسخ:
نه بابا کاش اینا بود .
نمی دونم خصوصی بنویسم یا عمومی 
ولی آرزویی که کلا ویران شه و امیدی کلا ناامید بشه به زندگی تو نمیاد هاااا
این یه از دست دادن بزرگ میشه الحمدلله هزار ماشاءالله چیزیو از دست ندادی که دختر
همسرت بچه هات زندگیت خانواده ات همه هستن
مطمئنی غلو نمی کنی؟ :) 
پاسخ:
بودن همسر و بچه ها و خانواده که همه‌ی زندگی و رویاها نمیشه که!
۱۲ دی ۹۷ ، ۲۱:۵۷ آقای بیدل
اگه بگیم خواسته های بلند مدت اصل نیستن فرعن . مثلا فرض کنید ایجاد عدالت اجتماعی خواسته ی ماست . خود این خواسته ی اصلی ما نیست این یه وسیله س ک قراره ما با انجامش و حتی فقط سعی برای انجامش به خدا نزدیک بشیم . حتی اگه به اون خواسته ی اصلی نرسیم . این که با هر لحظه سعی توی راه خدا به خدا نزدیک بشیم بهشت نقدِ ماست و چیزی ک قراره اون دنیا بهش دلخوش کنیم بهشت نسیه . این افکار من قابل نقده :) 
پاسخ:
جالب بود. خوشم اومد. باید بهش فکر کنم. بعد نظرمو میگم.
ببین همین الآن که نالان شدی از این خرابی پیش آمده، همین الآن تو بغل خدایی...پس مواظب باش شیطان نا امیدت نکنه...این بیقراری هم نشونه لطف خداست...نکنه یه وقت بگی چرا من؟! مگه تو کی بودی که نباید اشتباه میکردی؟!!! این همون انانیت و تکبر است که قبلا هم گفته بودم...مگه تو خدایی که نباید اشتباه می کردی؟!! حالا اشتباه کردی، اصلا یه خرابی عظمی به بار آوردی ....مهم اینه که پیشیمونی...مهم اینه که
دردت اومده...اما منشأ دردت اگه غصه خوردن برای شخص شخیص کامل خداگونه خودت باشه به درد نمیخوره...غمت باید به خاطر به یاد نداشتن خدای رب رحمن و رحیم و فراموشی ای باشه که باعث شده این خرابی و سختی پیش بیاد... شیطان در این جور مواقع حسن سوء استفاده رو میکنه و حتی اگه  تو دام تکبر نباشی، نا امیدت میکنه انگار که خدا هم نمیتونه...پناه بر خدا...اصلا معنای استغفار و صفت غفاریت خداوند با ترمیم و اصلاح خرابی گره خورده...پس خود خدا میتونه ترمیم کنه...و ابتدای این ترمیم، همین تصمیم برای شروع دوباره از مسیر درسته ان شاء الله ....ببخشید من از تجربه زیسته این چند وقت اخیرم بیشتر نوشتم، شاید به کار شما هم بیاید
پاسخ:
خیلی ممنونم. حرف های عالی و به جایی بود.. بله ما خدا نیستیم که اشتباه نکنیم. ولی کاش خوبتر از این بودیم. کاش میتونستیم جلوی اشتباه بقیه رو هم بگیریم..
من خودم اشتباهی نکردم! بقیه از سر جهالت اشتباهاتی کردن که رویای عظیم منو ویران کرد.. درسته شاید رویای من از سر انانیت بود که حدم رو نشناختم و تصور میکردم حقم بیشتر از این حرفهاست، از سر امیدهای زیادتر از حدم بود...حالا دیگه هیچی مثل قبل نمیشه و مسیر ما عوض شد.. ولی خب رحمت خدا واسع و گسترده است. قبول دارم.. ان‌شالله خودش کفایتمون کنه و دوباره ما رو برمیگردونه..
ممنون از کامنت زیباتون.
۱۲ دی ۹۷ ، ۲۲:۳۵ مامان محمدمهدی
چی شده؟😔
پاسخ:
چیزی که ازش می‌ترسیدم سرم اومد.
۱۲ دی ۹۷ ، ۲۳:۵۰ آقای بیدل
اصلاحیه : حتی اگه به اون خواسته ی فرعی نرسیم :)
پاسخ:
شما میگین تلاش، خودش نوعی از بهشته؟
آیا این ابهام و نگرانی،حق دوست های مجازی هست؟

+دعاگو هستم.انشاءالله گره ها به بهترین نحو باز بشن و اوضاع نه مثل قبل که چیزی بهتر از قبل بشه
پاسخ:
سلام. حق با شماست ولی ابهام خاصی وجود نداره و اتفاق خیلی خاصی هم نیفتاده.
این اتفاقها برای خیلی‌ها میفته و افتاده و هرکس تعبیری ازش داره.
قطعا هر گناه و هر اشتباهی مسیر زندگی آدمها رو عوض میکنه اونقدر که دیگه هیچی مثل قبلش نیست. حالا نتیجه‌ی اولین گناه بشر در حد رانده شدن از بهشت بود و کاملا مشهود بود که بشریت حواسشو جمع کنه و نتیجه‌ی بقیه‌ مخفی می‌مونه و آدم‌ها غرق در غفلت باقی می‌مونن.
از وقتی اولین دروغ رو میگیم، اولین ستم رو می‌کنیم، یا بهتره بگم از وقتی اولین حرام رو حلال میکنیم دیگه هیچ‌چیز شبیه قبلش نمی‌شه. حتی دومین و سومین و چندمین بارها هم هر کدوم زندگی رو بالکل دارن تغییر میدن، جوری که دیگه هیچی مثل قبلش نیست، اما حواسمون نیست و خوشیم.
۱۳ دی ۹۷ ، ۱۴:۰۸ آقای بیدل
هر آن ک تلاش می کنیم در همون آن یه گام به خدا نزدیک میشیم . این بهشته . منظور همون قرب الهیه . میگن هدفت چیه میگه قرب الهی ...
پاسخ:
اوهوم. درسته. ممنون.
۱۳ دی ۹۷ ، ۱۵:۱۵ ... به دنبال حقیقت ...
"اللهم اغفر لی الذنوب التی تغیر النعم" دارین شما تو دین تون!!!!!!

:دی
پاسخ:
اوهوم.. خیلی خوب بود.. نعمتهایی که مدام دارن تغییر میکنند بدون اینکه بفهمیم.
۱۳ دی ۹۷ ، ۲۱:۳۰ جناب منزوی
امان از اون ۴ جمله ی اول، تو اون طوفان گیر کردم، مثل طوفان نوح، می ترسم از آخرش...

گاهی به موضوع حضرت آدم فکر می کنم. ولی وقتی میبینم قرار بود از همون اول منزلگاه ما زمین باشه و خدا هم این رو می دونست زیاد غصه اون کار رو نمیخورم.
پاسخ:
خب خدا که همه چیز رو میدونه و یعلم متقلبکم و مثواکم.
۱۴ دی ۹۷ ، ۱۴:۲۹ بابای نرگس
فقط خدا تنهاست...
پاسخ:
به نظرم این معنای دیگری است. 
عزیزم..
بله درسته موافقم با حرفتون
و چقدر کمن آدمهایی که در دام غفلت نمیفتن و بزرگی و کوچکی اتفاقها براشون اونجوریه که باید باشه..
من همیشه امیدوار میشم به جبران کنندگی خدا..به مبدل السیئات بالحسنات..اینکه سیئه رو تغییر میده..نمیدونم شاید حتی آثار وضعی هم تبدیل بشن.بالاخره از ید اختیار خدا که خارج نیست.خودش میتونه جمع و جور کنه. وگاهی یک خرابی کوچک، عاملی میشه که حواسمون جمع بشه. خرابی بزرگتری در راه بوده و اگر ما از غفلت خارج بشیم در دام اون بزرگه نمیفتیم.ما که معصوم نیستیم و خدا با علم به این قضیه آفریده مون. نه اینکه مجوز گناه باشه اما خدا میدونسته داره چی خلق میکنه و اونوقت آفریده و فکر همه جاشو هم کرده..
خودش کمک کنه به هممون
پاسخ:
حرفتون درسته کاملا موافقم دوست عزیزم ^_^
باید مواظب بود که خوف و رجا دو بال رشد انسانند. نباید یکی شون به دام تبدیل بشه.

ان‌شالله. برای هم دعا کنیم. :)