راه احتیاطی!
شنبه, ۶ بهمن ۱۳۹۷، ۰۲:۲۲ ب.ظ
پرسید اگر یه روزی متوجه بشی که راه رو اشتباهی رفتی چه احساسی داری؟
گفتم هیچی!
گفت احساس خسران نمیکنی؟
گفتم نه!
گفت اگر هیچ خدایی وجود نداشته باشه، هیچ معادی وجود نداشته باشه و همه‌ش یک توهم حرفه‌ای باشه چی؟
گفتم هیچی! اگه خدایی نباشه یعنی بعد از مرگ هیچ اتفاقی نمیفته، خب چه ضرری کردم؟
گفت عمرت رو تلف کردی!
گفتم وقتی عمرمون مقطعی باشه، خودش پوچ و بیهوده است در نتیجه هدر دادنِ یک چیز پوچ دیگه چه معنی‌ای داره؟
حالا یه ذره خوشحال‌تر یا ناراحت‌تر، یه ذره آزادتر یا محدودتر! چیزی عوض نمیشه.
همه‌چیز وقتی معنی و ارزش پیدا میکنه که خدا و معاد و نبوت وجود داشته باشند و اون‌وقت من هیچ ضرری نکردم. چون من احتیاطی‌ترین راه ممکن رو انتخاب کردم!
