ماجراهای من و خودم!

این منم با همه ترکیباتش...

ماجراهای من و خودم!

این منم با همه ترکیباتش...

ماجراهای من و خودم!

یک عدد لوسی‌می هستم در جستجوی مهربانی :)

مستر بهم میگه تو شبیه لوسی‌می هستی!
برای همین اسمم اینه :)

+پسرکی هشت ساله،
و گل پسری پنج ساله دارم.

طبقه بندی موضوعی
کلمات کلیدی

استاد الهی ما
بایگانی
پربیننده ترین مطالب
محبوب ترین مطالب
مطالب پربحث‌تر

عیدی نوروزی؛ سنت ایرانی یا سنت حسنه؟

شنبه, ۱۰ فروردين ۱۳۹۸، ۰۷:۴۰ ب.ظ

یکی از بدترین چیزها تو زندگی می‌تونه این باشه که تو نتونی خودت باشی. یا خودت بودن رو بد بدونی، یا از خودت بودن خجالت بکشی، اما از اون‌طرف هم هرچقدر با خودت کلنجار میری بازم نتونی با نیت الهی و خالصانه "خودت" رو مخفی کنی و به آدم خوبه‌ی ماجرا تبدیل بشی!


مثلا من نمیتونم به بچه‌ی کسی که هیچوقت حتی پنج هزارتومن به بچه‌م عیدی نداده، ده سال متوالی بیست هزارتومن عیدی بدم! نمیتونم چشمامو ببندم و فی سبیل‌الله عیدی بدم! بعد خیلی از خودم بدم میاد که اهل حساب کتابم! ولی نمیتونم دیگه! چه کار کنم؟


+اصولاً تا نتونم این‌جور کارها رو خالصانه برای خدا انجام بدم، انجامش نمیدم و با اینکه در نتیجه‌ش از خودم بدم میاد که نتونستم نیتم رو الهی کنم ولی خب انجام ندادنش رو به انجام دادن در راه رضای خلق ترجیح میدم! این همه سال صبوری بس نیست؟ مخصوصاً اینکه عیدی نوروز برای من حکم سنت عرفی رو داره و اصلا نمیتونم این سنت عرفی در بین اقوام نزدیک رو به عنوان سنت حسنه به خودم بقبولونم.

+امام صادق علیه‌السلام میفرماید: هدیه بر سه قسم است: هدیه در برابر هدیه، هدیه برای ایجاد محبت و هدیه برای رضای خدا.

وقتی عیدی نوروزیِ بیست تومنی به این شخص، تو هیچ‌کدوم از این سه گروه جا نمیگیره، ترجیح میدم ندم! :/

و برعکس من، مستر هیچوقت درگیر این حساب‌کتابها نمیشه و همیشه خالصانه و دست و دلبازانه هدیه میده. اینجور همسرها در "خود بد پنداری" مزمن خیلی اثرگذارند! :/


+بعدا نوشت: نتیجه این شد که شام دعوتشون کردیم و عیدی ندادیم.

موافقین ۰ مخالفین ۰ ۹۸/۰۱/۱۰
لوسی می

نظرات  (۳۰)

۱۰ فروردين ۹۸ ، ۱۹:۵۷ میم میم
سلام
خود بد پنداری مزمن؟
من فکر میکنم شما خانمها اگه نباشین ما آقایون هرچی که در میاریم همون لحظه به باد فنا میدیم. حالا اسمش دست و دلبازیه یا بی حساب بخشیدنه یا هرچیز دیگه که شما  بهتر میتونید براش عنوان‌گذاری کنید.
پاسخ:
سلام.
شما هم اینطور هستین؟
خب درد اینه که مستر با تمام دو دو تا چهارتا کردنای من بازم کوتاه نمیاد و کار خودشو میکنه و میگه این حساب‌کتابها در شان ما نیست! :/
۱۰ فروردين ۹۸ ، ۲۰:۰۸ اقلیما ...
ای وای من 
منم داشتم امروز به همین موضوع فک میکردم:))
و هی با خودم میگفتم بیخیال،اگه میدونی راضی نیستی چرا میخوای الکی این همه عیدی بدی:))
بعد هم از اینکه حساب کتاب کردم ،بدم اومد

ولی حدیثی که گذاشتی خیلی خوب بود،یکم تکلیفم با خودم معلوم شد:)
پاسخ:
واقعا؟ :)
خب آدم باید با نیت درست هدیه بده دیگه. با اجبار و تعارف که بدی فقط پوله از دستت رفته و هیچی به هیچی!
راستش من اصلا خودم رو آدم بخیلی نمیدونم. تو هدیه خریدن واقعا چیزی میخرم که در شان خودم باشه نه با نگاه به هدیه طرف مقابل. ولی واقعا سکوت ده ساله در برابر این موضوعاتِ عرفی رو هم صحیح نمیدونم.
۱۰ فروردين ۹۸ ، ۲۰:۲۱ ناشناس
با سلام و عرض احترام اگر دوست دارین بازدیدکنندگان وبلاگتون به صورت کاملا رایگان و 100% واقعی افزایش پیدا کنن ، توصیه می کنم که اون رو در سایت دنیس ثبت کنید. با ثبت آدرس وبلاگ در سایت دنیس ؛ علاوه بر افزایش تعداد بازدیدکنندگان وبلاگ، می تونید درآمد حرفه ای و پایدار داشته باشین. با تشکر https://dnis.ir/smart/fatemehsadatedavari
پاسخ:
باشه اگه خواستم میام.
۱۰ فروردين ۹۸ ، ۲۱:۳۵ مامان محمدمهدی
😂
امان از دست تو 😂
من حالا مستر شما و شما مثل مستر ما🤨
پاسخ:
خب پس بذار از تو بپرسم. حالا خدایی واقعا از سر محبت و فی سبیل الله عیدی میدین؟ مگه داریم؟ مگه میشه؟😂😂
۱۰ فروردين ۹۸ ، ۲۲:۱۰ غریبه...
بابای منم از اوناست که فارغ از این حساب و کتابا به بزرگ و کوچیک از سر محبت عیدی میده در حالیکه ما داریم جلز و ولز میکنیم پدرجان فارغ از غوغای جهان از عیدی دادن خود لذت میبرن... 😐
پاسخ:
مستر هم. ولی من فکر میکنم عیدی نوروز از سر محبت نیست. از سر عُرفه.
البته بعضیها از محبت میدنا ولی خب من میگم در شرایط دیگه این محبت رو رو کنم که محبت تر باشه :))
۱۰ فروردين ۹۸ ، ۲۳:۲۵ مامان محمدمهدی
اره دقیقا از سر محبت 
رضای خدا در بعضی از عیدی دادنا و به افراد خاصی لحاظ میشه نه همشون ولی توی همش محبت هست
مگه اصلا میشه ادم محبت نداشته باشه به کسی و بعد بتونه عیدی و در حقیقت مالشو بده بره!
پاسخ:
نه نمیشه بدون محبت عیدی داد. ولی یه وقتی برای افزایش محبت عیدی میدی یه وقتی به خاطر محبت موجود عیدی میدی. فرق داره به نظرم!
در هر حال عیدی دادن بیشتر از محبت یک عرفه. اونم تو برخی نسبت های فامیلی.
۱۰ فروردين ۹۸ ، ۲۳:۵۵ پا ییز
تو که ده ساله ازدواج کردی که 

بیست هزار تومان اون همه سال پیش از کجا می آوردی؟ 
پاسخ:
وا! یه جوری میگی انگار صد سال پیش ازدواج کردم! شما ده سال پیش ۲۰ تومن پول نداشتی؟ :/
۱۱ فروردين ۹۸ ، ۰۰:۱۳ .: مهتاب :.
عیدی رو عوض کنید! محصولات فرهنگی عیدی بدید که راضی بشید کارتون درسته:)
پاسخ:
آرههه یه مدت این کار رو کردیم و راضی بودم و هستم. ولی خب مستر میگه برای عیدی هیچی مثل پول نمیشه و در نتیجه هدیه فرهنگی در کنار این قرار می گرفت و ضرر اندر ضرر اقتصادی بود :))
با وجود این حجم از ضرر، از دادن هدایای فرهنگیم راضی بودم و هستم(نیتم درست بود :دی) اما امسال فرصت نکردم چیزی بخرم.
۱۱ فروردين ۹۸ ، ۰۰:۲۶ آشنای بی نشان
اگه اذیت میشید عیدی ندید به نظرم
پاسخ:
آره به این خانواده خاص نمیدم اصلا :/
۱۱ فروردين ۹۸ ، ۰۲:۰۴ هو مورو
"اصولاً تا نتونم این‌جور کارها رو خالصانه برای خدا انجام بدم، انجامش نمیدم"

چرا؟ همینکه هنوز به این خلوص نرسیده باشید اما انجامش بدید خودش یه تمرینیه که با تکرار و حتی به زبون گفتنِ اینکه خدایا با اینکه دوست ندارم اما واسه تو دارم اینکارو میکنم میتونه راه رسیدن به اون خلوص رو تسهیل کنه و یا حتی منجر بهش بشه.
یاد حرفی از استادی افتادم که میگفتن ما فقط به یه ذره ایمان احتیاج داریم، باقیش همه عمله. اون عمل خودش ریشه ی ایمان رو تقویت میکنه. 

منم اصلا از حساب و کتابای این شکلی خوشم نمیاد :)
پاسخ:
نه این حرف رو قبول ندارم و این نتیجه رو ندیدم. ده ساله‌ها! شوخی نیست!
و اعتقاد دارم آدم نباید خم بشه که سوارش بشن.
منم خوشم نمیاد ولی هرچیزی یه حدی داره دیگه.
۱۱ فروردين ۹۸ ، ۰۷:۰۴ ن. .ا
سلام
توی بعضی از مواضع مثل این موضع، حال و روزتون شبیه خانمم هست
دنبال نطر خانمی میگشتم که مخالف این نطر باشه... یه لحطه فکر کردم همه خانمها لابد اینطوری ان... اما نظر خانم "مامان محمد مهدی" بهم هشدار داد که دچار توهم شدم...
راستش منم هنوز نیتم برای عیدی دادن خیلی خدایی نیست اما خوشحال شدن بچه ها بعد از گرفتن عیدی خیلی برام لذت بخشه...
پاسخ:
سلام. مامان محمد مهدی به تنهایی سه برابر همسر من و همسر خودش حقوق میگیره!
پس ایشون اصلا ملاک خوبی نیست :))
من با شما موافقم. خوشحال شدن بچه‌ها خیلی لذت داره، من و مستر یه بار تصمیم گرفتیم به همه‌ی بچه‌هایی که میان خونه‌مون فارغ از نسبت دور و نزدیک فامیلی عیدی بدیم(قبلا فقط به نزدیکتر ها و کوچکترها میدادیم). مبلغ کمتر ولی به نیت هدیه عیدی بدیم تا همه بچه‌ها خوشحال باشن. اون نیتمون خالص بود و هست و برام مهم نیست که والدین اون بچه‌ها هدیه ما رو جبران میکنن یا نه چون خودم و با نیت خودم تصمیم گرفتم بدم(که البته غالبا جبران میکنن و اونها هم بچه‌های ما رو خوشحال میکنن و به لحاظ مادی انگار نه خانی اومده و نه خانی رفته و خوشحالی بچه‌ها هم محقق شده) اما تو اقوام نزدیک‌تر عیدی دادن نوعی اجبار عرفیه.
من کلا اجبار ستیزم! و غالبا برای هدایای عرفی و اجباری اهل حساب کتاب میشم. یعنی هدایایی که فقط به خاطر سنت‌های عرفی داریم میدیم. مشکل من پول و مبلغش نیست ولی وقتی یک عرف یا سنت تو رو مجبور میکنه هزینه بکنی و طرف مقابلت هم داره از این سنت و عرف رسماً درآمدزایی میکنه دیگه نمی تونی خالص باشی. من تعجب میکنم که این شخص خاص چطور میتونه هرسال به طور خالص حداقل ۱۵ هزارتومن از خانواده ما درآمدزایی کنه؟ تو این ده سال بیشتر از ۱۵۰ هزارتومن از خانواده ما فقط درآمدزایی کرده! خب این کار هرکسی رو به واکنش وادار میکنه. درحالی که حداقل مرتبه‌ی هدیه دادن، هدیه در برابر هدیه و جبران اون هست که ایشون همونم رعایت نمیکنه.
حالا واقعا به نظر خود شما در چنین شرایطی کار درست چیه؟ بی‌خیال بودن و ادامه دادنِ عرف همیشگی؟ به همسرتون چی میگین؟

+می دونستین حضرت امیر بخل زنان رو از نیکوتین صفات زنانه میدونستن؟ بخلی که اموال خود و شوهرش را نگه میدارد.
۱۱ فروردين ۹۸ ، ۰۷:۱۲ پا ییز
۱. متن رو تصحیح کردی :) 
۲. ده سال پیش بیست تومن خیلی بوده اگه قرار بوده که به همه اینقدر بِدی خیلی زیاد میشده 
ده سال پیش حقوق من ماهی ۲۷۰ تومان بود
۳. از ده سال پیش تا الان بیست تومان یجوریه :)  
پاسخ:
۱. نه.
۲. با هدیه اونها جبران میشد و به نظرم اوایل ده تومن میدادیم. مثلا ما به برادرزاده‌های مستر که میدیم اونم به بچه‌های ما میدن و انگار نه خانی اومده و نه خانی رفته. بچه‌ها هم خوشحال میشن.
۳. حالا ملانقطی شدی! چه فرقی داره؟ اونها دو تا بچه دارن. اوایل شاید ده تومن بوده. در هر حال هیچ وقت در مجموع کمتر از ۲۰ تومن ندادیم. اوایل بچه‌ هم نداشتیم که جبران کنند. :/
حالا هم که داریم جبران نمیکنند :))
۱۱ فروردين ۹۸ ، ۰۹:۴۴ میم میم
نه من دیگه نمیگم در شأن ما نیست. ولی غُر میزنم. اونقدری هم غر میزنم که اگه یه وقتی یه چیزی برای خودش میخواسته و به خاطر همین دودوتا چهار تا داره ازش میگذره، نگذره و برای خودش بخره. حالا از یه مانتو بگیر تا یه ساندویچی که (مثلا) بوش به مشامش خورده باشه و حس کنم هوس کرده و داره به روی خودش نمیاره.( داره به روی خودش نمیاره جمله ی غلطیه؟) داره به روی خودش نمیاره. داره به روی خودش... داره... آره دیگه/.
پاسخ:
بله نتیجه بحث من و مستر هم غالبا به همین نتیجه‌گیری ختم میشه! ولی خب من بازم نمیتونم اونقدر لارج خرج کنم. و یه مدت که میگذره انگار نه انگار که قراری گذاشته بودیم که من ولخرج بشم!
ولی خب مستر غر نمی زنه :)

فکر کنم بهتره "داره"ش رو حذف کنین.
۱۱ فروردين ۹۸ ، ۱۳:۱۲ آلاء ..
من که بچه ندارم به بچه ها عیدی میدم در حد یه هدیه 
بنظرم مییتوتی کتاب داستان های ارزون قیمت بگیری و دل بچه هارو شاد کنی بچه ها برعکس ما اهل حساب کتاب نیستن
من دیروز یه کتاب رنگ امیزی هزار و پونصد تومنی و ده هزارتومن پول به دخترخالم دادم برای پول هیچ ذوقی نکرد و اون و داد به مامانش و کتاب تو دستش بود و داشت بال درمیاورد😊
هدیه های فرهنگی میتونه پیشنهاد خوبی باشه هم خداروخوش بیاد هم بصرفه تر باشه هم بچه ها ذوق کنن
پاسخ:
آره هدیه فرهنگی خیلی فکر خوبیه و مدتی اجراش میکردیم. ولی خب امسال نتونستم بخرم. :(
 بچه‌های اینا ده سال پیش پنج ساله بودن الان پانزده ساله‌ان! :/
۱۱ فروردين ۹۸ ، ۱۴:۱۷ آشنای بی نشان
حتی به نظرم برای اینکه جبران بشه بچشو دور از چشم خودش کتک بزنید
فقط دقت کنید جوری کتک بزنید که جاش نمونه
:))))
پاسخ:
ده سال پیش بچه‌ش پنج ساله بود. الان ۱۵ سالشه :/

:))
۱۱ فروردين ۹۸ ، ۱۴:۵۸ شارمین امیریان
سلام.
منم با شما موافقم.
اونجایی که آدم از سر محبت هدیه میده حساب کتاب راهی نداره. وقتی به کسی هدیه میده که نیاز داره یا لازمه خوشحالش بکنه رضای خدا رو در نظر میگیره و باز حساب و کتابی وجود نداره. ولی هدیه در برابر هدیه یعنی که حساب کتاب کردن تو هدیه دادن یه جاهایی درسته. مثل همین موردی که نوشتی. =)
پاسخ:
سلام. بله دقیقا نظر من همین بود :)
۱۱ فروردين ۹۸ ، ۱۵:۰۹ ن. .ا
نه، واجب شرعی که نیست... من از خیلی از سلایقم به خاطر مخالفت خانمم عبور میکنم... البته کار سختی هم نیستا... برام یه جور شطرنج بازی کردنه انگار... تا گذشتن از تعلقات...

اما بهش میگم که اون هم داره اشتباه میکنه... یعنی وقتی همه چیز آرومه اعتراف میکنم اون دهش من با اون امساک خانمم برای خدا یه معنا داره... فرقی با هم نداره...

هر دومون بر اساس حب و بغض شخصی تصمیم گرفتیم... بعد چون میبینم خودم هم به اندازه ایشون مقصرم خیلی صداش رو در نمیارم...

اما جبر عرفی رو موافقم... اگر میلی به انجامش ندارید خوبه که انجام ندید... گاهی یه عرفی هست و منافاتی با عقاید و روحیات آدم نداره چرا بیخود مقابله کنم...
ما خودمون امام مقابله با عرفیات بیخودیم... اونقدر این چیزا برامون پر رنگه که میترسیم که برخی اقوام یه مقدار بهمون نزدیک بشن شوکه بشن...

بله... من این مدل بخل همسرم رو دوست دارم... جدا...
پاسخ:
گاهی فکر میکنم این ماجرا از مصادیق"ولا تَجْعَلْ یَدَکَ مَغْلُولَةً إِلَىٰ عُنُقِکَ وَلَا تَبْسُطْهَا کُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُومًا مَحْسُورًا" باشه!
من و گاهی همسر شما ملوم و محسور میشیم از بسط ید! 

اگر فرصت کردین از عرفهایی که کنار گذاشتید بگید. از تجربه‌ها.. من خیلی به این چیزها فکر میکنم.
۱۱ فروردين ۹۸ ، ۱۵:۲۵ فاطمه
من اغلب تو این دست مسائل وقتی دچار چالش میشم بعد از دو دو تا چهارتا کردن به یک نتیجه واحد می رسم. و اون اینه که همیشه این حدیث امیرالمومنین یادم میاد که می فرمایند: اگر حلیم نیستی خود را به حلیم و بردبار بودن وادار کن زیرا کمتر کسی خود را به گروهی شبیه کرد و یکی از آنان نشد. 
منم حقیقتا دلم می خواد آدم کریمی باشم. پس با همه سختی که گاهی برای نفسم داره مثل کریم ها رفتار می کنم و حساب کتاب رو می ذارم کنار. 
پاسخ:
خب من ده سال وانمود کردم اثرشو ندیدم. فکر کنم بسه دیگه :))

آفرین به شما. ان‌شالله شما اثرشو ببینین :)
۱۱ فروردين ۹۸ ، ۱۶:۱۴ آشنای بی نشان
پونزده سالشه؟!!!!!!
الان قضیه فرق کرد به نظرم هر سال یه تراول پنجاهی بهش هدیه بدید چون ممکنه اون دور از چشم بقیه شما رو کتک بزنه:)))))
پاسخ:
والا :))
۱۱ فروردين ۹۸ ، ۱۶:۱۴ .**
سلام عیدتون مبارک :)
* میگم که چرا تیتر رو اینطوری نوشتید یعنی چی ایرانی یا سنت حسنه ؟ ://
* با عرض پوزش این اون بخلی نیست که مد نظر حضرت علی هست بنظرم شما فقط دوست داری دوطرفه باشه  از این لحاظ که جبران نمیشه و عبارتی بر نمیتابی عیدی بدی و عیدی نگیری :// 
* عیدی دادن یه عرفه و طبق عقاید شما بله یه سنت بسیار زیبای ایرانی هست که امیدوارم هیچ متعصب مذهبی نتونه با هر دلیلی اون رو منسوخ کنه.
شما راحت حرفتو بزن و عمل کن هر کی عیدی میده عیدی بهش بده و خوشحال باش و راضی .حقم داری مخصوصا وقتی پای شادی بچه ها در میون هست ولی بنطرم اینقدر خوددرگیر نباش که بحث رو معنوی کنی و برای خاطر خدا باشه و فلان و این حرفها. 
ما خودمون رسم رو بر این داریم که هر کسی عید دیدنی بیاد خونمون بابد عیدی بگیره اگه بچه داشته باشن بچه میگیره اگه بچه نداشتن زنه عیدی میگیره:) بعدشم اصلا کاری نداریم برگشت متقابل داره یا نه :/مخصوصا چند مورد خاص که پدر و مادرم حضورن میرن و عیدیش رو میدن مثل پیرمرد پیرزنها ی فامیل با  مبالغ بالا
پاسخ:
سلام. ممنونم همچنین. :)
+عرف اجباری برای من جذاب نیست و کاری رو بدون انگیزه الهی دوست ندارم انجام بدم. حتی اگر عرف ایرانی باشه. چون برام حکم اجبار رو داره و بهره‌ای هم ازش نمی‌برم. چرا باید ۲۰ تومن عیدی بدم چون سنت زیبای ایرانیه؟ در ازاش چی میدن بهم؟ این دنیا که هیچی نمیدن و جبران نمیکنن، خب اگر نیتم هم الهی نباشه اون دنیا هم چیزی بهم نمیرسه، پس چرا بدم؟
+بله عیدی دادن و هدیه دادن یک سنت ایرانی بسیار زیباست ولی اجرای سنت‌ها بدون انگیزه الهی بی‌فایده است و کلا من زیر بار انتظارات زور نمیرم! فکر نکنم منسوخ بشه چون یک کار واقعا زیباست وخیلی ها هم با نیت الهی انجامش میدن و قطعا می‌مونه :)

چه جالب :) خیلی زمستون خوبه :)
ان‌شالله خیرش رو در دنیا و آخرت ببینید. :)
۱۱ فروردين ۹۸ ، ۱۶:۳۶ آلاء ..
من برای نوجوون ها رنگ امیزی بزرگسال گرفتم 
کلی هم کیف کردن
میتونید کتاب هم بدید بهشون
پاسخ:
آره هدیه فرهنگی خیلی خوبه. ولی امسال وقت نکردم تهیه کنم :(
۱۱ فروردين ۹۸ ، ۱۷:۴۶ پیـــچـ ـک
سلام
طفل معصوم! اینطوری بهش نگاه کن که اون بچه از مال حلال شما استفاده میکنه گوشت میشه به تنش(تن جسمی یا تن روانی) اون وقت اندازه همون مال حلال میره یه کار خوب میکنه، اون وقت تو بستر انجام اون کار خوب رو مهیا کردی. بچه خودتم از مال کسی که دلش با تو نیست سهمی نداره و خدا هم عزتش رو تامین خواهد کرد. 
مگه روزی بچه ما از عزت و توجه دست مردمه؟ 

هرچند درک میکنم که زور میاد بهت چون خودمم این جوری بودم. 
پاسخ:
سلام. چقدر بحثت جالب بود. :)
ولی این ربطی به روزی ما و بچه ما و عزت ما نداره. بحث سر سوء استفاده بقیه است. مانع این سوءاستفاده بشویم یا نه بهش دل بدیم؟ قطعا منم منتظر نیستم کسی باعث عزت بچه‌م باشه یا روزی بچه‌م از جایی برسه! :/

خب چطور خوب شدی؟ :)
۱۱ فروردين ۹۸ ، ۲۳:۴۵ هو مورو
خب تو این مورد باهاتون موافق نیستم :)
چون تاثیرش رو هرچند کم، اما دیدم.

البته شاید یه دلیلشم این باشه که به نظر من مبلغ عیدی‌تون از حالت نُرمش بالاتره. ما همین الانشم به بچه‌های اقوام درجه یک ده تومن عیدی نمیدیم چه برسه به چندین سال پیش! فکر میکنم پنج تومن یه عیدی نرمال و خوبه. اونم واسه همون اقوام درجه یک.
پاسخ:
بستگی به ماجرا داره. بله برای بعضیها اثر می ذاره برای بعضیها نه. 
آره شاید! درد منم همین سخاوت بیش از حد مستره دیگه که زورم میاد :))
۱۲ فروردين ۹۸ ، ۰۰:۴۱ پیـــچـ ـک
راستش نمیدونم...یعنی نمیتونم دقیق توضیح بدم.
برات خیلی تایپ کردم ولی دیدم گفتن جوابگو نیست. شوهرت راست میگه! در شأنت نیست برای این چیزا خودتو ناراحت کنی!
بذار زمان بگذره و دلتو بده به همون سخاوته و نگاهت به خدا باشه، خودت متوجه میشی. هرچی بگم مثل این که خودت صبر کنی و به خودت زمان بدی نمیشه. 
ببخشیدا. اصلا نمیخوام فکر کنی با آدم خاصی طرفی واقعا بلد نیستم توضیح بدم. بلد نیستممممم😀😀😀
پاسخ:
آره بعضی وقتها نمیشه توضیح داد.
ولی من فکر میکنم ده سال صبوری کافیه.
گاهی فکر میکنم این موضوع از مصادیق " و لاتَجْعَلْ یَدَکَ مَغْلُولَةً إِلَىٰ عُنُقِکَ وَلَا تَبْسُطْهَا کُلَّ الْبَسْطِ فَتَقْعُدَ مَلُومًا مَحْسُورًا" است.
من الان ملوم و محسور ناشی از بسط ید هستم :/

۱۲ فروردين ۹۸ ، ۰۰:۵۸ پیـــچـ ـک
با بیست هزار تومن در سال؟!!😮😊

نمیدونمممم...خودت بهتر میدونی!
پاسخ:
با بیست تومن در مقابل پنج تومن! تقابلش مهمه. اونم در ده سال!
آقا حساب کن جمعا میشه ۱۵۰ تومن! :))
که با تورم حساب کنی خدا تومن میشه.

به نظرت این بسط ید نیست؟ قطعا هست. :) 
چطوره که با ندادن این اختلاف و تبدیلش به همون پنج هزار تومن بخیل حساب میشم ولی با دادنش سخاوتمند حساب نمیشم؟ :/
۱۲ فروردين ۹۸ ، ۰۱:۳۷ پیـــچـ ـک
کی میگه که با پنج تومن بخیلی اما با بیست تومن سخاوتمند نیستی؟ بستگی به نگاه خودت داره و احساس خودت و شرایطت.
پاسخ:
مسئله من الان اینه که میخوام عیدی اونها رو کاهش بدم دیگه. کل ماجرا بر سر اینه.
۱۲ فروردين ۹۸ ، ۱۳:۴۰ پیـــچـ ـک
اون وقت شوهرت موافق نیست؟
پاسخ:
موافق چی؟ کاهش عیدی؟
نه موافق نیست. البته حرف منو قبول کرد ولی میدونم ته دلش راضی نیست.
۱۲ فروردين ۹۸ ، ۱۴:۴۴ پیـــچـ ـک
خب فکر میکنی بعدش به چی میرسی؟
پاسخ:
خیالم راحت میشه که خم نشدیم سوارمون بشن! همین.
۱۳ فروردين ۹۸ ، ۰۲:۰۱ معمار ..
به نظر من عرف قشنگی نیست هزینه های خود عید کمه که حالا عیدی ام روش گذاشتن؟قشنگم نیست!! من از بچگی از اینکه پول از دست کسی بگیرم خجالت می‌کشیدم...رنگ اجبار و کراهت به خودش گرفته و به نظرم خیلیا برای حفظ آبرو وبا مضیقه مجبورن بدن...
پاسخ:
کلا هدیه دادن چیز خوبیه ولی کاملا قبول دارم که وقتی اجبار و کراهت قاطیش میشه دیگه قشنگ نیست.
اینکه مضیقه رو درست نوشتی جای تحسین داره چون خیلی‌ها بلد نیستن :)
۱۶ فروردين ۹۸ ، ۱۵:۱۱ فلانی
تفاوت این عیدی دادن و ندادن در اینه که 
بچه اون میاد خونتون خوشحاله چون قراره عیدی بگیره و پسرک شما این حسو نداره
چه بسا تو دلش بگه باز میخوایم بریم خونه اینا که عیدی نمیدن😶
پاسخ:
اگه بچه کوچک بود که مطمئن باش تحت هر شرایطی عیدیمو میدادم، با جبران یا بی جبران. خیالت راحت. :)
الان عیدی نمیدم چون یکیشون بیست سالشه و یکی پونزده سال! از بچگی در اومدن و درک کردنِ اختلاف پنج تومن و بیست تومن برای خودشون هم ممکنه!

ما به بچه های خیلی غریبه تر  هم عیدی میدیم، اینا رو هم از ده تا بیست و از پنج تا پونزده سالگی با همون بیست تومن ساپورت کردیم. فکرمیکنم کافیه دیگه. مخصوصا وقتی والدینشون متوجه نمیشن که کارشون خیلی بده.
الان اونا با دعوت شدن به شام به خونه ما خوشحالن. من اینطور فکر میکنم. 
ساخت وبلاگ در بلاگ بیان، رسانه متخصصان و اهل قلم