3.
قبل از اینکه برای تلافی، گوشزد کردن، یا مجاب کردن بقیه درمورد خطاهاشون
منتظر فرصت خاص باشم
از خدا بخوام لغزش هاشون رو ببخشه.
+یکی یه حرفی میزنه یا یه کاری میکنه،و آدم رو شدیداً دلخور میکنه،
گاهی اینقدر بد میشم که منتظر فرصتی ام که بهش بگم از این حرفش یا اقدامش دلخور شدم،
حالا به هر نحوی!
هرچند من هیچوقت اهل انتقام نبودم و نیستم، اما بهش فکر میکنم که کاش جوابشو میدادم مثلا.
و گاهی حتی شده که با فکر کردن به توانا بودنم در انتقام، آروم میشم! :|
تصمیم گرفتم از حالا اگر همون لحظه میتونم از خودم دفاع کنم، بکنم
اگر نه، به جای فکر کردن در مورد اینکه چه کار بدی کرد و کاش نمی کرد و من چه کار میتونم بکنم،
از خدا بخوام که او رو ببخشه..
بلکه اینطوری خودم هم مورد مغفرت قرار بگیرم
و هی بهم یادآوری بشه که من هم لغزشهای بسیار دارم..
