3992.
یه کمبودی من دارم که منتظر حمایت شدن از جانب دیگرانم.
البته خیلی با این کمبود مبارزه کردم و خیلی هم خوب پیش رفتم،
اما هنوزم در من هست!
با اینکه مهارت های خوبی دارم اما حمایت دیگران برام مهمه*
این چند وقت که مهمانی غریبه ها (دوستان مستر) میرفتیم،
خیلی از جانب خانمهای مجلس در شیوه های مادری کردنم، مورد تمجید واقع شدم،
از اینکه به بچه ها سخت نمیگیرم،
از اینکه آزاد میذارمشون،
از اینکه قوانین خونه برام مهمه و بهشون پایبندم،
و امثالهم.
بعد که برای مستر میگفتم میگفت آره دیگه!
تو بچه ها رو خوب تربیت کردی. :)
چیزی که هیچوقت نمیگفت و نمیگه! :|
حالا این روزها فکر میکنم من مادر خوبی بودم همیشه! :دی
+چقدر بده که آدم منتظر حمایت باشه! :|
*این بخشی از نتیجه ی اون تستی بود که دادم،
و البته خودم میدونستم که اینطوری ام!
ولی برام جالب بود که تسته هم فهمید!
تو توضیحش این بود که این افراد (یعنی امثال من) با اینکه گاهی برای حمایت و ایمنی متکی به دیگران هستند؛ اما منفعل نیستند و فعال عمل میکنند و دارای مهارتهای اجتماعی خوبی هستند که باعث کسب احترام جمعی میشه، اما یک ترس پنهان از عمل کردن به صورت کاملا خودمختار و مستقل در درونشون دارند.
خانم اشک
