امروز برای اولین بار صدامو تو فضای مجازی به اشتراک گذاشتم.
با کسی که صدامو شنیده بود! اما با این وجود بازم واقعا کار سختی بود برام و یه جور خروج از دایره‌ی احتیاط حساب می‌شد. :/
قرار شده مباحثاتمونو ویسی پیش ببریم که انرژی و زمان تایپ بیخود مصرف نشه.
آقا من صدای ضبط شده‌مو اصلا دوست ندارم!
چرا؟ بس که پر هیجانه همیشه! :/
میدونم دلیل بیخودیه ولی اصلا صدام نمیتونه صدای دخترانه و با شکوهی باشه از بس که پر از انرژیه.
این مثبت‌ترین دلیلیه که میتونم برای چراییِ فرار از ویس گذاری بهش اشاره کنم.
دیگه نگم براتون از خودِ واقعیِ صدام! :))
