و کم کم قبح یک گناه میریزه،
تو برمیگردی پشت سرت رو نگاه میکنی
و اصلا نمی فهمی کِی این همه راه رو تا اینجا اومدی..
و چی شد که شد اینقدر راحت در مورد یک گناه حرف بزنی
و چی شد که کاری که اصلا تصور کردنی هم نبود
حالا به سادگی به موضوع مورد بحث من و ذهنم تبدیل شده؟!!
+مستر درست میگه،
من با تکرار اسمِ تو،
دارم به ریزش قبح گناه در وجودم دامن میزنم..
مستر تصمیم گرفته گاهی برام مرخصی اجباری رد کنه!
:)
+همین که به من و راحتیم فکر کردی ازت ممنونم.
وقتی با یه جمله،
یهو تصمیم میگیرم مهریه م رو به مستر ببخشم!
+البته مستر توجهی نکرد!
گفت جوگیر شدی.
و رفت خوابید!
:|
ولی من جدی بودم.
و هستم.
مستر به تلافی شام عروسی ای که امشب نخوردیم
من و بچه ها رو برد یه جای خوشمزه..
+ممنونم ازت مستر :*
شما خیلی خوبی.. واقعا خوبی..
وقتی مستر هست
هیچ رنجی، هیچ اتفاق تلخی، هیچ توهینی حتی
برای من ذره ای اهمیت نداره..
+وقتی مستر هست..
مستر رفت،
و با اون پیام شادی بخش،
و یه گلدون دوقلوی قشنگ،
و یک گلدون گل یک قلوی قشنگ تر،
برگشت.
:)
+و لبخند مهمون دلم شد..
نمیدونم چطور میتونم خدا رو شکر کنم
بابت اینکه مستر از بس باشعوره
که من هرچی غر عالم تو دلم هست
رو میتونم با اعتماد تام و تمام بهش بگم..
+هرچند که میدونم در هر حال من نباید اینطوری رفتار کنم،
اما ازاینکه مستر آدم فوق العاده ایه
و اصلا نه در ذهنش
و نه در کلامش
و نه در قلبش
از حرفهام سوء استفاده نمیکنه
باید شکرگذار باشم..
دیشب من در حال جنون بودم
و مستر در خوابی آسوده!
اونقدر که دیگه نتونستم
سمفونی صدای نفسهای بی خیاااالِ مستر
رو تحمل کنم..
