سلام دوباره.
چهل روز غیبت تموم شد و من میخوام دوباره برگردم به این عالم.
راستش امروز روز خیلی سختی برام بود.
خیلی. :(
یوم الحسرتی بود به معنای واقعی کلمه اما از نوع دنیویش!
نوع دنیوی که با آدم چنین میکنه، نوع اخرویش چه شود! :/
ان‌شالله بعداً سر فرصت میام از فضای کنکورم می‌نویسم.
امروز اما خاطر سختیِ این روز واقعا هیچی ندارم بگم، اما دوست داشتم بیام و باشم :)
اولا خیلی خوشحالم که میخوام دوباره پست بذارم..
و دوم اینکه خوشحالم که تو روزهای خوبی برگشتم.. روزهای پویش موًثرترین وبلاگهای بیان :)
و سوم اینکه واقعا دلم برای فعال بودن در اینجا تنگ شده بود.
وقتی پست نمیذاشتم و فقط و فقط میخوندمتون(غالبا بدون کامنت گذاشتن) فهمیدم چقدر همه‌تون خوب‌تر و موثرتر از اونی که قبلا فکر میکردم می‌نویسید..
بودن بین شما رو دوست دارم :)
و دوستی باهاتون نوعی افتخاره :)
