خب بالاخره مقالاتم رو ثبت کردم و امید دارم تا کمتر از پنج ماه دیگه نتیجه ی مثبتش رو دریافت کنم.
تایید، وعده ی چاپ، خود چاپ هم که باشه دیگه عالیه.
اگه میتونستم یه مقاله کنفرانسی دیگه هم بدم برای دکترام که عالی میشد. حالا ببینم چی پیش میاد.
دعا کنین برام! نمیخونین این پست رو که! ای بابا! ای بابا!
امروز رفیق هلندنشینم کلی تشویقم کرد که برای سفر خارجه اقدام کنم.
و جالبه دقیقا با استدلالات من پیش رفت :)
از معدود افرادیه که نگاهشون به سفر خارجه این مدلی و مثل خودمه..خوشحالم یکی مثل خودم پیدا شد :)
فقط تونستم بگم همه آرزویم اما چه کنم که بسته‌پایم.
امروز برای اولین بار صدامو تو فضای مجازی به اشتراک گذاشتم.
با کسی که صدامو شنیده بود! اما با این وجود بازم واقعا کار سختی بود برام و یه جور خروج از دایره‌ی احتیاط حساب میشد. :/
قرار شده مباحثاتمونو ویسی پیش ببریم که انرژی و زمان تایپ بیخود مصرف نشه.
آقا من صدای ضبط شده‌مو اصلا دوست ندارم!
چرا؟ بس که پر هیجانه همیشه! :/
میدونم دلیل بیخودیه ولی اصلا صدام نمیتونه صدای دخترانه و با شکوهی باشه از بس که پر از انرژیه.
این مثبت‌ترین دلیلیه که میتونم برای چراییِ فرار از ویس گذاری بهش اشاره کنم.
دیگه نگم براتون از خودِ واقعیِ صدام! :))
تست شخصیت دادم.
خیلی خیلی بر من منطبق بود.
شخصیت ENTP
ایده‌پردازان باهوش و کنجکاو که نمی‌توانند در برابر چالش فکری مقاومت کنند.
آخ که توصیه‌هاش چقدر عالیه اصلا برای من نوشتنش!
یعنی همه‌ش یه طرف، اینجاش که میگه:
قشنگ داغونم کرد :))
خواستید اینجا تست بدین و از خودتون برام بگین بدونیم با هرکسی چطور باید رفتار کنیم. :)
یکی از رویاهام اینه که یه روزی بتونم همونطوری که می‌نویسم حرف بزنم!
:)
هر روز و هر روز ناامیدتر میشم.
هرچقدر به کنکور نزدیک میشیم میفهمم که من آدم رتبه‌ی دلخواهم نیستم :((
امروز یکشنبه است و من همچنان در خستگی مفرط ناشی از مهمانی پنجشنبه به سر می‌برم!
باورم نمیشه اینطور از پا افتاده‌م...
بنای یک دیوار حاشا
از مواردیه که می‌تونه به تنهایی
یک رفاقت چندساله رو برای من به هم بزنه.
اولین مقاله رو ارسال کردم!
نمیدونم چرا حماقت کردم و به یک دو فصلنامه فرستادمش! چرا واقعا؟ :/
وقتی وب رو تعطیل میکنی،
گاهی که میای سر میزنی می‌بینی یه سری آپ کردن و هرکار میکنی دلت نمیاد بعضی چراغهای روشن رو روشن بذاری!
اونها وب‌های ارزشمندن :)
پرسید اگر یه روزی متوجه بشی که راه رو اشتباهی رفتی چه احساسی داری؟
گفتم هیچی!
گفت احساس خسران نمیکنی؟
گفتم نه!
گفت اگر هیچ خدایی وجود نداشته باشه، هیچ معادی وجود نداشته باشه و همه‌ش یک توهم حرفه‌ای باشه چی؟
گفتم هیچی! اگه خدایی نباشه یعنی بعد از مرگ هیچ اتفاقی نمیفته، خب چه ضرری کردم؟
گفت عمرت رو تلف کردی!
گفتم وقتی عمرمون مقطعی باشه، خودش پوچ و بیهوده است در نتیجه هدر دادنِ یک چیز پوچ دیگه چه معنی‌ای داره؟
حالا یه ذره خوشحال‌تر یا ناراحت‌تر، یه ذره آزادتر یا محدودتر! چیزی عوض نمیشه.
همه‌چیز وقتی معنی و ارزش پیدا میکنه که خدا و معاد و نبوت وجود داشته باشند و اون‌وقت من هیچ ضرری نکردم. چون من احتیاطی‌ترین راه ممکن رو انتخاب کردم!
زن و مرد در اسلام کاملا با هم متفاوتند و یکسان نیستند.
لذا مقایسه‌ی این دو و حقوق و شرایط و بایدها و نبایدهاشان از اساس غلط و منطبق بر اندیشه‌های فمینیستی است.
معیارهای ما برای مقایسه بین دو جنس زن و مرد چیست؟
+یکسان: همانند، متساوی.
یه گره‌ی کووووری اون ته ته‌های دلم هست که خیلی دوست دارم نباشه!
گره رو باز کن. نذار به زووور ببُرنش.
