ماجراهای من و خودم!

پاسخ:
به نظرم که این حرفه! من که فکر نمیکنم عشق زمینی به عشق الهی برسه!
شایدم برسه مثلا یکی در راه رسیدن به عشقش خیلی سختی بکشه بعد از بس از خدا ممنون بشه که عاشق خدا بشه!
بعد ممکنه عشق زمینی رو فدای خدا کنه آیا؟!
نمیدونم!
شب دهم خیلی دوست داشتنی بود.. خیلی من اون سریال رو دوست داشتم..
اما خب عشق دختره نبود که به عشق الهی رسید! حیدر تو رسیدن به دختره با یه شرطی مواجه شد که او رو عاشق خدا کرد!
همون تعزیه های امام حسینی نجاتش داد..
ولی خدایی قشنگ بود فیلمه.
منظورم کلا عاشقی تا حد موندن به پای کسیه! خیلی کار جذابیه! کلا جذابه، برای هرکسی که میشنوه هم جذابه که کسی به پای کسی مونده باشه حتی اگر اینو در حد یک جمله هم بگه و داستان سرایی نکنه و از جلوه های ویژه هم استفاده نکنه، باز هم آدم احساس میکنه عجب کاری کرده و عجب عشقی! بعد ته دلش لذت می بره از این عشق و این رُمَنس!
در حالی که ما اصلا نداریم که کار خوبی باشه به باد دادن چند سال زندگی در انتظار کسی! تازه مذموم هم هست! بماند که اصلا چنین روابطی قبل از ازدواج و چنین علاقه هایی در دین ما تعریف نشده محسوب میشه و تقریبا همه ش غیر مجاز حساب میشه! اما حتی مذهبی ها هم لذت می برن که کسی در چنین دامی از دامهای دنیا که اسمش عشق باشد گرفتار شده باشه و اگر تجربه نکرده باشن که عموما به خاطر مذهبشون تجربه نمی کنند، حسرتش رو هم میخورن ولی از ترس اعتقاداتی به نام دین به روی خودشون نمیارن که دلشون میخواست اینطور عاشقانه ازدواج می کردند و کلی دنبال هم می دویدند و به پای هم می موندند و اینها!
همه ی اینها در حالیه که همین خواستگاری کردن مستقیم یک پسر از دختر حتی در حد همین خواستگاری خالی هم که باشه نوعی عدم رعایت حدود و موازینه و به نوعی ضعف پسر و عدم مردانگیش محسوب میشه!
اما با این وجود، آدمهای احساساتی ای مثل من عوض اینکه خوشحال باشیم که همسرمان عمری ما را دوست داشته اما هیچوقت مستقیم به ما نگفته و جز با خانواده اش مطرح نکرده و اینقدر طبق موازین شرعی و عرفی رفتار کرده، در حسرت عشقی این چنین می مانیم و فکر میکنیم عاشقی جز با دور بودن و به پای هم ماندن عملی نمی شود و کاش مثلا مستر قبل از اینکه به خانواده ش بگه به خودم گفته بود و منو هوایی میکرد!خخخخخ!
نمیدونم چقدر منظورم رو رسوندم!
اینها همه ش در ذیل همان سه چهار خط پست، تو دلم مونده بود که شما به عنوان اولین کامنت گذار عامل بیانش شدی! این یعنی پای هر سه چهار خط پست من کلیییییییییییییییییییییییی حرف هست! اینطوری نگاشون نکنین! خخخخخخخ!

پاسخ:
بعد مومن اگر عاشق شود چی میشه؟! :|

پاسخ:
اما به نظر من مومن اگر عاشق شود بی پرده کافر می شود!
آخه کدوم عشقی کافر رو مومن کرده برادر من؟! :|
این از اون حرفهاییه که فقط تو شعرها پیدا میشه.

+حافظ میگه:
تو کافر دل نمی بندی نقاب زلف و می ترسم
که محرابم بگرداند خم آن دل ستان ابرو..
محراب رو میگردونه کم کم! :دی

پاسخ:
چیش جالب بود؟ اینکه این همه حرف در پس سه چهار خطه؟
خب کوتاه نویسی باعث میشه راحت تر و بیشتر بنویسم. تقریبا تمام حالات خاص روزانه م رو می نویسم.
اما طولانی نویسی کلی دنگ و فنگ داره با دو تا بچه هم سخته دیگه! یه چیزی می نویسم که یادم باشه منظورم چیه و خوندنش هم خسته کننده نشه!
حالا حرفهای من کجاش خوب خوب بود؟ موافق بودی یعنی؟
هر پستی که واسه شما ابهام داره امر بفرمایید همینقدر پاش توضیح میدم! خخخخخخخ!

پاسخ:
آره دیگه شروعش عشق فخرالزمان بود..
بعله میگن خلاصه ی رساله اینه که اگر انسان کاری بکند که خوشش بیاید حرام است! خخخخخ! (این از اون جملاتیه که به هرکسی نباید گفت! فقط به آدمهای مورد اعتماد میشه گفت!)
بله خب. اصلا از اول عشق با زجر و جنون و اینا همراه بوده دیگه! اما خدایی تهش وصال خیلی شیرینه.. اونا هم عمیقا عاشق نبودن عشق آتشین بوده که یهو سرد میشه.. هستند کسانی هم که حتی بعد از وصال عشقشون رو ادامه دادن به این خاطر که به سختی به هم رسیدن و واقعا هم رو انتخاب کردن نه اینکه به یک نظر عاشق بشن. همین وبلاگ هایی که زن و شوهر قبلش با هم دوست بودن یا الان یه دختر پسری دوست هستن و خاطره می نویسن، رو ببین چقدر خواننده داره! کلا ملت از این موضوع حال میکنن حتی اگر خودشون درگیرش نشده باشن دوست دارن بشنون یکی درگیرشه!
ما هم همیشه همینطور که شما گفتی خودمون رو راضی میکنیم.
هعی روزگار! ما زیادی هوایی بودیم خواهر! وگرنه الان اینقدر روزگار بر من سخت نمیگذشت..

+خوب بودی واقعا. جای تحسین داره اما نگارش فارسی رو بیشتر دقت کن دخترم! :دی