ماجراهای من و خودم!

پاسخ:
معمولا کسی از کاش هاش صحبت نمیکنه اونم در مورد مقایسه کردن بچه هاش!!
همینایی که میگن بچه های من هم اینطوری بودن، خودشونم میدونن که نوعی کاش رو دارن مطرح میکنن! اما نمیشه که به رو آورد!

پاسخ:
:))
اینکه عالیه :)

پاسخ:
خب پس بچه های من همون نابغه ن! :دی
چون وجه هایی رو بقیه بیان می کنن که مثل سایر بچه ها نیستن! هه!
البته من اینا رو نبوغ نمی بینم!
مثلا اینکه یه بچه ای دو ماهش نشده غلت بزنه یا چهارماهگی سینه خیز بره نشان دهنده ی نبوغه؟!
نیست که! ولی خب بچه های من چون تو خیلی عملکردها جلوتر از سن میانگین بچه ها بودن بعضیا میان می بینن میگن مثلا پسر دوم منم اینطور بود! و همین یعنی اینکه این عملکرد براشون عادی نیست که عملکردهای خاص اینها رو مثال میزنن.هرچند این عملکرد های خاصی که گفتم تو خیلی ها شاید باشه اما بالاتر از نرم جامعه و لااقل فامیل ماست.
اینها به نظر من اسمش نبوغ نیست. در نتیجه من بچه هامو نابغه نمی بینم ولی خوشحالم که تو یه سری چیزها از نرم عادی جامعه بالاترن و بقیه ی فامیل هم که بچه هاشون چنین عملکردی نداشتن هم می گردن ببینن کدوم بچه شون مثل اینها بوده! همین یه لطفه دیگه! :)