1680.
دوشنبه, ۱۲ بهمن ۱۳۹۴، ۰۳:۰۷ ب.ظ
هر ترفندی به کار می برم
بازم حریف پسرکم نمیشم که با گل پسر کشتی نگیره.
بعد از اینکه تقریبا داد میزنم که ولش کنه
بهش برمیخوره و میره تو اتاق.
میرم تو اتاق میشینم کنارش:
- چه کار کنم که شما متوجه بشی و به داداشی کاری نداشته باشی؟
+ ازم معذرت خواهی کن!
- مگه من چه کار کردم که معذرت خواهی کنم؟
یهو میزنه زیر خنده و میگه ههههههههه اشتباه گفتم کهههه!
بعدم انقدر میخنده و میره تو فاز شوخی کردن
که کل دیالوگ هدفمند تربیتیم رو زیر سوال میبره!
:))
آبجی خانوم
