ماجراهای من و خودم!

پاسخ:
تکبیر!! :))
(برای جمله ی اول! )


آره منم نظرم همینه که مهم نیست کجا میری مهم اینه که میری! :)
ممنونم عزیزممممم :*
والا اینجا همه همینطورن همچین روحیه ی خاص و نایابی هم نیست :)

پاسخ:
:))))
بلههه واقعا این جنبه ش هم خیلی درسته.
باشه حتما :)

+ :)) خب روحیه ی خوب و خوش گذروندن به هر قیمتی حسادت هم داره دیگه! خخخخخخ!
اونا خیلی قبلتر از ما رفته بودن همونجا، اصلا برادرشوهرم به ما اطمینان داد که جای مطمئنیه.
اما خب گویا دوست نداشته بود یا شاید خوش نگذشته بود یا مثلا مثل من دل خوش به هرچیزی نبود، یا هرچی که من نمیدونم! :(

پاسخ:
سلام.
بله واقعا برای من هم ملاک این نیست. همین که دو روز فارغ از دنیای همیشگیت زندگی کنی عاااالیه :)

پاسخ:
:))
ممنونم! البته خدایی هنر خاصی نبودا! خواستم فقط از خودم تعریف کنم!خخخخ!

پاسخ:
آره به نظر خودمم خیلی سفر بود :)

پاسخ:
آره واقعا مهم همینه..
آرههههههه! :( حیف شد.
حالا شما چرا شرمنده؟!
البته یه حسن دوباره نوشتن اینه که خود به خود مطالب تو ذهن آدم ویرایش میشن! میام باز می نویسم.

پاسخ:
آره واقعا :)

پاسخ:
بین مخاطبان وب منظورم بود :)
اونهایی که کامنت گذاشتند :)

پاسخ:
قربونت :*

پاسخ:
:))
نه من سفر رو جایی میدونم که غیر از خونه باشه و بشه بدون دغدغه های زندگی در خونه، توش مدتی زیست کرد! :)
مثلا منم خونه ی  ییلاقی پدرشوهر رو در صورتی که خودشون اونجا باشند سفر نمیدونم! با اینکه نزدیک هم نیست :))
اما اگر نباشن سفره! :))