پاسخ:
خیلی هم خوبه. :) برای من که هر دو تیم خیلی نوستالژیکن. من یه زمانی طرفدار فرانسه بودم به خاطر زیدان و هانری البته. و تو یورو 2004 به نظرم بود که یونان قهرمان شد، فرانسه که حذف شد طرفدار پرتغال شدم! من با حذف تیم های محبوبم، میرفتم سراغ تیم های دیگه ای که بازیکنان محبوبم توش بودن! مثلا اول همین جام هم به خاطر بوفون که یادآور دوران فوتبال دیدنم بود طرفدار ایتالیا شده بودم! وگرنه من هیچ وقت ایتالیا دوست نبودم! اما خب همیشه تیم اولم فرانسه بوده. به خاطر زیدان و هانری و اون نسل طلاییشون! از مدتها قبل، کلی با برادرم سر فرانسه و آلمان کل کل داشتیم. من فکر نمیکردم این قدر فرانسه تو غول کشی خبره باشه. اگر یادتون باشه قبلا هم که برزیل برای خودش غولی بود، فقط فرانسه بود که برزیل رو فرت و فرت می برد. :)
این جام که تا به حال هیچکدوم از فوتبالها رو نشده که بشینم و تماشا کنم. حالا انشالله فینال رو ببینم.
خخخ من اصلا اهل ورزش نیستم کاری کردم که همسر جان هم دیگه کاری به کارش نداره
پاسخ:
:) الان که دیگه اصلا به صرفه نیست اما خب یه زمانی خوب بود برام. هنوز گاهی از یادآوری خاطراتم لذت می برم :) هرچند که اون موقع من تک و تنها بودم و هیچکس باهام پایه نبود.. برای همینه که به کل کل های برادرم دل میدم که احساس تنهایی نکنه! :دی لطفا تجربه ت رو با ما به اشتراک بگذار بلکه برای مستر از باب فیلمهای رزمی اثر کنه! :دی
منم در ایام قبل از شباب!!! یه برهه کوتاهی به ورزش (البته فقط دیدنش:)) ) علاقمند شده بودم ولی خیلی زود علاقه م به طور کامل از بین رفت! ولی حالا حتی اگر گااااهی کنار همسر و داداشا بشینم یا تماشاگرارو نگاه می کنم یا تبلیغای دور زمین یا تنفرم رو نسبت به مدل های موی اجق وجق بازیکنا اعلام می کنم! گاهیم از گزارشگره سوتی می گیرم:))) کلا به هرچیزی می تونم توجه کنم غیر از اون بازی:))))
در ایام شباب عشق فوتبالن:)