3131.
این فضای مجازی!!
چقدر راحت در مورد بعضی چیزها حرف میزنیم
و رعایت نمیکنیم که اینجا زن و مرد هر دو حضور دارن
و شرم و حیای تصویر سازی و گاهی حتی فقط به کاربردن الفاظ
باید به اندازه ای که در فضای حقیقی مرسوم هست نگه داشته بشه.
شاید گاهی اینجا حرف زدن بار روانی کمتری رو برامون ایجاد کنه
اما فراموش نکنیم که ما همون آدمها هستیم
اگر بار روانیمون رفته رفته داره کم میشه
یعنی دلمون و ذهنمون داره به این عبارات و تصویر سازی ها عادت میکنه
هر بشری در اولین گناهش از هر طیف عذاب وجدان داره..
حالا بعضی ها عذاب وجدانها رو در چهار و پنج سالگی تجربه میکنیم،
و یه سری عذاب وجدانهای اولین بار رو در بیست و سی سالگی می بینیم.
مواظب وجدانمون باشیم..
که حیا و شرم و همه ی هویت انسانی ما، وابسته به همین وجدانه...
ملکوت فطری و نورانی ای که خداوند در وجود ما قرار داده
و ما با مبارزه کردن باهاش، رفته رفته شمایلش رو تغییر میدیم و با همون شمایل محشور میشیم،
و شاید بعد از مرگ کسی باورش نشه که ما انسان بودیم..
+گاهی میشه که برای بعضی حرفهایی که تو وب ها می بینم زده شده یه عالمه حرف و حجت و سند و دلیل و نظر دارم،
اما به واقع شرمم میاد زیر اون پست کامنت بذارم!!
چرا خب؟
گاهی می بینی طرف حرف حقی رو هم داره میگه، اما انقدر رکیک گفته که آدم می مونه چکار کنه!!
دقیقا همینطوره:)) و متاسفانه