ماجراهای من و خودم!

پاسخ:
:|
ینی واقعا فکر میکنی این ری اکشن مناسب می بود؟! :|

پاسخ:
:))
به خاطر آب بازی که هیچی بهش نگفتم! ولی به خاطر اینکه مفاتیحمو پاره کرده بود و میدونست مال منه و کارش درست نیست،
بهش گفتم رو تختش دراز بکشه و تا من نگفتم نباید بلند بشه.
این شد که دو دقیقه بعد خوابش برد.
بعدم که بیدار شد گفتم عذرخواهی کنه و قول بده که دیگه هیچ کتابی رو پاره نکنه. :)
من معمولا سر این اتفاقاتی که دیفالتش کنجکاویه حرصم نمیگیره.
معمولا میتونم بچه ها رو در این شرایط درک کنم :)

پاسخ:
اساسی! :|
من در حضور شخص ثالث هم بد نیستم چیزی که حرصم میده و اعصابمو خرد میکنه رفتارهای لجبازانه ست. حالا اگر شخص ثالث هم در هنگام مواجهه با لجبازیهاشون حضور داشته باشه دیگه بدتر میشم!! اما در مورد کارهایی که یک کنجکاوی ای پشتش بوده تقریبا (نمیتونم بگم همیشه) میتونم درکش کنم چون خودم هم خیلی خرابکار بودم در بچگیهام. ولی همیشه برام سوال میشه که چطور بهش بفهمونم که این کار نباید تکرار بشه الان انجام دادی اشکال نداره دوباره انجام نده! نمیدونم یادت هست یا نه یه بار صابون ریخته بود رو سرش من نمیدونستم باید چه کار کنم که دیگه انجامش نده.. چون اگر بخندم یا خودم پایه باشم (چیزی که دلم میخواد باشم و بروز بدم ولی خودخوری میکنم) ممکنه این کار رو به کارهای غیرقابل کنترل تری تبدیل بکنه..