ماجراهای من و خودم!

پاسخ:
دقیقاً نکته ش همینه که نباید مسئولیتِ دیگری به دوشت باشه، و یا خواب و بیداریت متاثر از خواب و بیداری یک یا دو نفر دیگه باشه! در این صورت میتونی زمانت رو تنظیم کنی.
البته این روشی که گفتید هم خوبه امروز قراره اگر تا عصر دووم آوردم بعد با بچه ها بخوابم! ببینم چطور میشه.

پاسخ:
بله من کسانی رو میشناسم که تجربه هم کرده اند.

پاسخ:
حالا خدایی اساسی تر که نیست ولی موافقم باهاتون.
گاهی ادم به جایی میرسه که باتریش تموم میشه.

پاسخ:
حتماً دوران تجرد بوده که اینقدر خوش میگذشته :)
خدایی ایده آله این وضعیت روزگار گذروندن :)

پاسخ:
ایده آلش همینه. مشکل اینه که بچه ها با آدم هماهنگ نمیشن :(
وگرنه خدایی همون خواب دم ظهر حتی اگر یه ربع باشه آدم اساسی تا شب شارژه! اما عصر که میخوابی هرقدر هم که میخوابی بیشتر کسل میشی تا سرحال.

پاسخ:
پس چرا نمیرفتین خونه؟! گفتین میرفتم تو اتاقم!

پاسخ:
:))
نه دیگه من تا قبل از اذان و همون خواب ظهرگاهی مستحب دووم میارم! :)
بله برای پیاده سازی این برنامه شب حداقل شش ساعت باید بخوابیم.
:)

پاسخ:
اوه! فکر کردم کلا اونجا مستقر شده بودین!
البته اونجا منظورم خود عسلویه نیست شهرهای اطراف منظورمه.

پاسخ:
سلام. خیلی خیلی خوش اومدین. و دوستتون هم خیلی لطف داشتن به بنده که منو به یاد داشتن.
راستش دو تا نکته هست یکی اینکه من الان هر جوابی که بدم کاملا معلوم میشه کامنت شما چی بوده! چون خودتون خواستید که حذفش کنم اینو عرض کردم.
و دوم اینکه واقعا واقعا و واقعا، حتی ذره ای خودم رو در شرایط منطقی، عقلانی، احساسی و معرفتی ای نمی بینم که بتونم به سوال شما جواب بدم.
و به شما غبطه میخورم که دوراهی زندگیتون این شده. به نظرم میاد خدا در شما چیزی دیده که شما رو بر سر این دوراهی قرار داده.
وقتی خوندم احساس کردم واقعا تو چنین دوراهی ای اگر باشم چه کار میکنم! اما نمیدونم. هیچی نمیدونم! واقعا هیچ چیزی به ذهنم نمیرسه که بگم. کامنتتون برای من بیشتر به یک سیلی شبیه بود.
فکر میکنم بهتره با کسانی صحبت و مشورت کنین که شرایط مشابه دارند یا داشتند.یعنی یکی از این راه ها رو انتخاب کردن و ادامه دادن. ماشالله کم هم نیستند.. به نظرم انتخاب شما انتخاب بین دنیا و آخرته! راستش اصلا نمیدونم آیا آدم میتونه خودش بپره تو دریای منتهی به اقیانوسی که وعده داده شده اما شنا بلد نباشه؟! آیا توکلت علی الله شنا می اموزه یا نه ممکنه که غرق بشه؟ نمیدونم. اما بهتره مسیرتون رو واقعا روشن کنید. و فقط و فقط به خودتون فکر کنید. نه خانواده، نه دوست، نه بقیه. هیچکس. آدمیزاد تو زندگیش تنهاست. بدونید که قراره تنها باشید. بعد تصمیم بگیرید. شاید خانواده تون حامی باشند یا نباشند، اماشمابه اونها فکر نکنید. خودتون تصمیم بگیرید، چون تبعات تصمیمتون فقط به خودتون برمیگرده. و بقیه هم احتمالا با این شرایط آزمایش بشن اما آزمایش هرکسی مخصوص خودشه. خودتون رو برای هر پیشامدی آماده کنید. و تعیین کنید که اگر هر اتفاقی افتاد به فلان دلیل از تصمیمم پشیمون نمیشم. بنویسید. همه ی افکارتون رو بنویسید تا منسجم بشن و بعد تصمیمتون و منطقتون و دلیلتون رو هم بنویسید.
خودم رو در چنین شرایطی تصور کردم و فقط همینو بگم که یه جا  گفتید "دلم روشنه اما دل رو گذاشتم کنار میخوام عقلانی فکر کنم."
راستش عقل و دل من دقیقاً برعکس شما فکر میکنند! یعنی "دلم تاریکه اما عقلم روشنه!" شایدم منظورمون از دل و عقل برعکس باشه!
امیدوارم بهترین راه رو انتخاب کنید.
راستش خیلی دوست دارم بفهمم انتخابتون چیه! براتون دعا میکنم، شما هم برای من دعا کنین. کاش میتونستم کمکی بکنم که یه روزی شاید، یه جایی شاید، ...
هیچی. متاسفم که نتونستم کمکی بکنم. اما خیلی ممنونم که کامنت گذاشتید.

پاسخ:
راستش واقعا نمیدونم چی بگم.
بله منظور ما از معنی عقل و دل دقیقا برعکس هم بود. پس منظورمون یکی بوده در اصل.
متاسفانه منم کسی رو نمیشناسم که بخوام بهتون ادرسی بدم که ازش بپرسید. ولی میتونید با مراجعه به سازمانهای مربوطه یا نهادها یا جنبش هایی که با این خانواده ها ارتباط دارند اطلاعات کسب کنید.
واقعا سخته امیدوارم خدا کمکتون کنه.

پاسخ:
:)
من نخوابیدنم آرزوست :دی