ماجراهای من و خودم!

امروز رسماً درس خوندن برای کنکور رو شروع کردم!

میدونم خیلی دیره، ولی خب کاچی بهتر از هیچی! :)

اما متاسفانه حریف خودم نمیشم!

یه کتاب از نمایشگاه خریده بودم، و تک تک سلولهام بهم میگن درس رو ول کن، اونو بخون!( که پست قبلی از اطاعت از هوای نفس و تورق اون کتاب حاصل شد!)

و من عملاً دارم با درس خوندن خودم رو شکنجه میدم، و خوندن اون کتاب رو به عنوان جایزه‌ای برای پنج روز درس خوندن، به اندازه‌ی برنامه، تعیین کرده‌م.

چقدر درس خوندن سخته! 

اونم درسهای مَردُم! والا بیخودی اسیر شدیم با این تغییر رشته‌ دادنام. :((

شما باور نمی‌کنین اما جدی جدی انگار که خودمو بسته‌م به تخت و دارم درد می کشم!

باورم نمیشه چند سال درس نخوندن چنین بلائی به سرم آورده باشه!

برام سخته!

خیلی خیلی خیییییلی سخته! :/

فقط امیدوارم نتیجه‌ی دلخواهم رو کسب کنم.

میشه یعنی؟!

ان‌شالله. :)