ماجراهای من و خودم!

سرویس بگیرین خب!

دو تا عیب هم بیشتر نداره

یکی اینکه هزینه داره کلی

دو اینکه بچه ها زودتر باید برن مدرسه و دیرتر میان که دومی خیلی هم خوبه :)))

منتها اگه جا موند سخته خودتون برسونیدش

البته قدیما می گفتن دوری و دوستی

از معایب دوری مدرسه اینکه بچه هلاک میشه و ممکنه که از مدرسه بدش بیاد 

من خودم سال اول دبستان یه مدرسه خیلی خفن میرفتم ولی دور بود سال دوم دیدن گناه دارم گذاشتنم نزدیک‌ترین دبستان :) خیلیم راضیم من 

بعدم که بچه کوچک مجبوره با سرویس بره و بیاد یا ببرید بیاریدش لذت بازی تو راه مدرسه رو از دست میده :(

تو تهران همیشه مدرسه های خوب دورن 

با سرویس میرن بچه ها و ایرادی هم نداره😉

البته این یه شوخی بود

بنظرم راه دور مدرسه سر تا پا عیبه و بزرگترین عیبش اضطراب دائمی یه مادره

همیشه یه گوشه ذهنم پیش بچه هاست که الان تو سرویس چی پیش میاد نکنه راننده تند بره تو اتوبان تصادف کنن نکنه راننده سر یه موضوعی عصبی شه و حرف زشت بزنه بچه ها بشنون نکنه و ...

تازه ما خواهرو برادرو با یه سرویس اختصاصی برمیگردونیم خونه و رفتشون با پدرشونه

نمیدونم چقدر به شما نزدیک یا دوره ولی اینم گزینه خوبیه ها

یه سوال خصوصی هم دارم ازت 😉

من چون خودم بچه بودم فاصله ی  مدرسه  تا خونه مون دور بود میتونم بگم سخته این سختی هم شامل خود دانش آموز میشه هم شامل خانواده .

بخصوص روزهای برفی و بارونی .

ولی در کنار سختی هاش ، شیرینه و سرشار از تجربه هم برای خانواده هم برای خود دانش آموز:)

اگر بچه ها ابتدای راه هستند بنظرم نزدیک باشن خوبه اما اگر وسیله نقلیه دارین و یا بچه هاتون سرویس دارند بنظرم مشکلی پیش نیاد توکلتون بخدا :)

 و بنظرم هر وقت میرن مدرسه سفارش شون کنین به اولیای مدرسه و یا بچه های خوب اون مدرسه که حواسشون به بچه هاتون باشه :)

همگی موفق و سلامت باشین 🍀

یه سرویس قراره بگیرین دیگه

غیر از اینه؟؟؟

اگر به جمعبندی رسیدید که مدرسه خوبیه و براتون امکان داره به جابجایی منزل فکر کنید.

بستگی به روحیه خود بچه ها هم داره البته. 

من پیش دانشگاهی فقط دور بودم وبااتوبوس رفت وآمد میکردم که چون کنکور داشتم وبحث زمان برام خیلی مهم بود،خیلی سختم بود وعقبم میانداخت.

من خودم هنوز دانش آموز محسوب میشم البته سال های آخر! و خب دبیرستانمو کلا مدرسه ایی میرم که از خونمون دوره و بعد از ظهر ها حدود یک ساعت تو راهم:) من فکر میکنم مدرسه ی راه دور بیشتر از همه بستگی به خود بچه داره. مثلا من چون مدرسمونو دوست دارم اصلا راه دورش به چشمم نمیاد ولی خب یه سری دیگه از بچه ها کلی مینالن و اینا...

البته اگه پسرتون دبستانیه من خیلی شنیدم که بچه تو راه مدرسه خسته میشه و اینا... مثلا من کسی رو میشناسم که دختره به مامانش میگفت چرا هر روز وقتی هنوز خورشید در نیومده من باید برم مدرسه! یا مثلا یه بزرگی از خاطرات دبستانش میگفت که چقدر سختش بوده اون همه راهو بره مدرسه و دوست نداشته اصلا...کلا عالم بچه های دبستانی یکم متفاوته!

البته بچه کوچیک تکلیفی نداره و بعد یه مدت عادت میکنه

بستگی به نوع امدنش به خونه با ادم های مختلفی برخورد داره

بسلامتی

ایشالا نزدیک بشین‎(:‎

بچه باید صبح علی الطلوع با زجر از رختخواب جدا بشه مگر اینکه شبها حتما حتما زود بخوابه و عادت داشته باشه

سبک خانوادگی و مهمونی ها هم همین باشه

هزینه رفت و آمد پسرک و زحمت رفت و آمد احتمالی والدین

خستگی و استهلاک روانی

احتمالا متفاوت بودن بافت شهری

اگه براش سرویس بگیری هییچ سختی ای نداره دخترم

فقط اگه خدای ناکرده مشکلی پیش بیاد و زنگ بزنن که خودت رو برسون،هرچی تندتر میری کمتر می‌رسی به مقصد:/

تازه وقتی دور شد مامانمم دیگه نمیتونست با بچه ها این همه راهو بیاد، حس بدی بود که هیچ وقت نمیومد، فقط خیلی کم بابام میومد. همیشه حسودیم میشد به اونا که خونه شون نزدیک مدرسه بود:)))

پارسال یکی از همسرویسیهای محمدمهدی یکسره تو سرویس از امریکا و خوبیاش حرف میزد و کلا یجوری القا کرده بود به بچه های دیگه که بزرگ شدیم باید بریم امریکا و ایران اخه و م م همش میگفت من میخوام برم آمریکا😂 و این رو اعصاب من بود

 حالا درسته که تو عالم بچگی این حرفهارو زده بود که بعدا کاشف به عمل اومد که همه رو دروغ گفته که اونجا زندگی میکردن و اینا ولی کلا من خوشم نمیومد بچه م با کسی دمخور شه که یسره داره دروغ میگه اونم دو تا نیم ساعت

ازونور چون چندنفر تو ماشین بودن این بنده های خدا نیم ساعت باید زودتر از معمول سرویس اختصاصیشون بیدار میشدن که گناه داشتن که البته امسال کلا دیگه باباشون میبردشون صبح ها ازونور هم دیرتر خونه میرسیدن

و... 

از طریق آموزش و پرورش های نواحی هم فکر کنم بتونید بهتر تحقیق و بررسی کنید اونا خودشون می دونن کدوم مدرسه بهتره و ... . توکل به خدا

نمی دونم در نهایت هر چی خدا بخواد میشه خیلی دو دل بودید استخاره بگیرید

سختتتتتتتتتتتتتتتتتتتت در اشتباهی برای دبستان حاضرم بنویسم و امضا کنم فقط و فقط دو نکته مهمه معلم مهربون و دلسوز واقعی باشه دوم مدرسه نزدیک باشه اصلا تعداد و این حرفا نیست

من خودم توی شاخ‌ترین مدرسه سال اول دبستانمو گذروندم امـــــــــــــــــــــا هم خودم هم خانوداه‌ام معتقدیم احمقانه‌ترین کار بوده چون من واقعا چیز زیادیم یاد نگرفتم

درست تو مدارس غیرانتفاعی فوق برنامه فلان و بیسار هست امــــــــــــــــــــا فکر نکن معجزه میشه و پسرک خیلی رشد میکنه و عالی و پرفکت میشه اتفاقا قرار دادنش تو چنین جوی اثرات سو داره

چون بیش از حد براش ملاک میشه که اوه من باید همیشه خیلی خوب باشم اوه من باید بیسار کار رو کنم و این خیلی خوب نیست تا یه حدی از کمال گرایی خوبه ولی بچه‌ای که از این سن تو مدارس خاص غیرانتفاعی درس بخونه اولا ای کیوش میاد پایین چون تنوع آدمایی که میبینه کمتره همه یه جورن و این مزخرفه دوما این سن برای اینکه بخوای وارد یکسری تفکرات بکنیش مسخره است و بخوای نخوای وارد میشه سوما تفکرات خیلی خشک و در چارچوبی تزریق کله‌اش میشه و تهش خیلی طوطی وار عقایدش رو کسب میکنه 

ولی منم دولتی درس خوندم همیشه خیلیم خوب بودن همه بچه‌هاش :دی

اصلا محیط ایزوله رو نمیتونم درک کنم مگه بگیم درجه اعتقاد مذهبی‌شون برات مهمه که مثلا یه روز نیای ببینی اوه لعنتی پسرت با آهنگ جنتلمن قر داده =)) که خب حق داری تا حدی امااااا اگه محکم و درست تربیتش کرده باشی نه تنها تاثیر نمیگیره از بقیه که تاثیر میذاره

اگه تو سرویس دوست یا همکلاسی داشته باشه اصلا نمیفهمه زمان چطور گذشته....بچه ها همیشه خودشونو با چیزی مشغول میکنن..و مطمئن باشید انرژیشونم تموم نمیشه...و اونقدر انرژی دارن که وقتی رسیدن از اتفاقات مدرسه براتون بگن و ذوق داشته باشن که همون لحظه بشینن سر تکالیفشون...نمیشه هم خدا رو خواست هم خرمارو همیشه یه مشکلی وجود داره که باید باهاش کنار اومد.

من دوران ابتدایی یه مدت با سرویس میرفتم..رانندمون خیلی باحال بود،همش مارو میخندوند،شعر میخوندیم باهم،شوخی میکرد باهامون،قلقلکمون میداد:/دوست داشتم همش سوار ماشینش شم:))

و بعد هم مسیرهای بچه؛ هم سرویسی های دختر خواهرم تو تهران بچه های پنجم و ششم بودن؛ یکسره در مورد سگهاشون صحبت میکردن؛ با راننده شوخی و بگوبخند داشتن و ... سال دوم باباش مسئولیت بردن و آوردنش رو به عهده گرفت. البته تو مدارسی که گزینشهای تربیتی دارن کمتر پیش میاد ولی خب، خود راننده ها...

هرچی هم مسیر طولانی تر احتمال آسیب بیشتر.

منم بچه هام سرویس دارن ولی مسیر ده دقیقه است.

و اینکه وقتی مدرسه نزدیک باشه بیشتر میتونید برید و سر بزنید. روی اعتماد بنفس بچه ها خیلی موثره؛ مخصوص رفتن پدرها برای پسرها.

روش میزان رو سرچ کردید؟

و با اتوبوس هم می رفتی 

صبح ساعت چند بیدار میشدی؟ و اتوبوسها از چه ساعتی شروع به کار می کردن که تو می رسیدی مدرسه تون؟ 🤔🤔🤔🤔🤔

بعد نوشتی تو پیش دانشگاهی ۴ ساعت تو راه بودی؟ 😥

من به شخصه تمام طول تحصیلم جز یک سال مدرسه غیرانتفاعی می رفتم و کاملا راضی بودم.

دوره راهنماییم مدرسه ام خیلی دور بود و زحمت رفت و آمدم به عهده پدر و مادر مهربانم. و اون دوره برای من بهترین و تاثیرگذارترین دوران عمرم بود و همیشه پدر و مادرم رو به خاطر زحمتی که در این دوران بر عدشون بود دعا می کنم.

سختی بسیار داره اما اگر می بینی نزدیک خونتون مدرسه ای نیست که ارزش هات رو ساپورت کنه، می ارزه.

دوره های دیگه هم مدرسه هام همچین نزدیک نبودن!!

کلا من با مدرسه خوب موافقم، هر چند به خاطر هزینه های بالای مدارس تهران شاید مجبور شم مدرسه پسرم رو عوض کنم:((

چرا فکر کنم یه جا دیدم نوشتی پیش دانشگاهیم دورترین مسیر بود 

آره نگاه کردم ۴ساعت ننوشتی