ماجراهای من و خودم!

پاسخ:
خب میتونی از من مشاوره بگیری برای بعضی ابیاتش! :دی

پاسخ:
آره خیلی خوبه. تو خیلی چیزها هم برای من واقعا کاربردی بوده! مثلا وقتهایی که برای رفتن به پارک تاخیر ایجاد میشه
و من کلافه میشم و شاکی میشم، یادم میاد که فکنم ببینم که بازی و شاد بودن هدف پارک رفتنمون بوده، یا زودتر رفتن؟! :دی
در هر لحظه هدف رو باید چسبید.. :)

پاسخ:
:)

پاسخ:
:)))
می بینم که تجربه دزد ماهری شدی :)))

پاسخ:
:))
فک کن ببین که بازی مهمتره یا این توپ؟؟! :))
تا حالا فکر نکرده بودی از یه جمله ی کتاب بچه ها چنین مضمون عمیقی دربیاد نه؟! :))
حالا یه مثال دیگه برات بزنم!
ما که رفته بودیم همین ویلا، مامانم اینا میخواستن به ما ملحق شن و ما دو سه ساعتی تو اون بهشت میزبانشون باشیم
بعد بنا به دلایلی مبهم با اینکه براشون مهم بوده تو راه چیزی بخرن و بیان، دست خالی اومده بودن و وقتی اومدن مامانم کلافه بود داداشم هم کلافه تر!
من هم هی به مامانم همینو میگفتم! که فکر کن ببین که بازی مهمتره یا این توپ؟! خخخخ! اینکه هدف خوشی بوده دیگه، ما هم که پذیرایی کم نداریم
چرا خودتونو به خاطر یه وسیله ی خوشی(همون مخلفاتی که میخواستن بخرن)، از هدف (که خوشی باشه) محروم می کنین؟! :)
حال کردی؟
توپ داشتن مهم نیست، مهم اینه که باهاش بشه بازی کرد وگرنه توپه هم فایده نداره...