ماجراهای من و خودم!

پاسخ:
سلامت باشی :)

پاسخ:
سلام. بله ولی اینها رو برای کدوم پست نوشتین؟

پاسخ:
سلامت باشین :)

پاسخ:
سلام. آره خیلی سخته از اولی هم سخت تره.
چون این یکی حتی تو ذهنم هم نباید رخ بده و دید منفی از عملکرد بقیه رو باید کلا کنار بذارم.

:)
 از چه لحاظ جلوترم؟ مثلا اینکه دو تا بچه دارم؟

پاسخ:
خب نگاه اول که رسم روزگاره! و من برای پیداکردن باباشون کار خاصی نکردم و شاید قسمت ما چنین نوشته شده بوده و قسمت شما چونان.
شاید اگر من هم جای شما باشم به این چیزها فکرکنم اما مطمئنم شما هم اگر جای من باشین اصلا فکر نمیکنین هنر خاصی کردین مخصوصا تو ازدواج کردن! حالا بچه ها، چرا قدری احساس هنرمندی میکنم که تن به تنبلی های مرسوم این دوره زمونه ندادم و با تصمیم زندگی کردم. موقعیتش پیش اومد و من ازدواج کردم شما هنوز براتون موقعیتش ایجاد نشده احتمالا. وقتی کسی جلوتره که خودش بخواد و مصمم به جایی برسه. من در نزدیکانم کسی رو میشناسم که در همین سن من سومین بچه اش رو داره. اما واقعا در این موقعیت اونو از خودم جلوتر نمی بینم!
درباره موارد بعدی هم، شما و همه اینجا وجوه محدودی از من رو می بینید فقط! خیلی از ابعاد شخصیتی من مستوره و جنبه هایی که خودم، خودخواسته دارم آشکار میکنم رو با جنبه های مخفی خودتون مقایسه می کنین و أنا أعلم بنفسی من غیری و ربی اعلم بی منی بنفسی..
درسته که فقط خوبی هامو نمی نویسم و کلی هم غر میزنم اما باز هم چیزهایی رو منتشر میکنم که میشه منتشر کرد.. نه؟!
:) اختیار دارین پرسش که آزاده. همسر من کارمنده. کارمند یک شغل دولتی. و اصلا هم خاص نیست اما خب رفت و آمدشون بین مراکز مختلف سازمانشون در شهرهای مختلف زیاده. متاسفانه البته!
بله بله، من شما را در این یابش یاری همی رسانم :)
لطف کرده بودین و تو دو تا پست 2090(تو قسمت آدرس بار، شماره پست 1931 هست) و (1945)3005 کامنت گذاشتین. و این آخری هم که تو همین پست بود. :)