ماجراهای من و خودم!

این منم با همه ترکیباتش...

ماجراهای من و خودم!

این منم با همه ترکیباتش...

ماجراهای من و خودم!

یک عدد لوسی‌می هستم در جستجوی مهربانی :)

مستر بهم میگه تو شبیه لوسی‌می هستی!
برای همین اسمم اینه :)

+پسرکی هشت ساله،
و گل پسری پنج ساله دارم.

طبقه بندی موضوعی
کلمات کلیدی

استاد الهی ما
بایگانی
پربیننده ترین مطالب
محبوب ترین مطالب
مطالب پربحث‌تر

در تبِ رویش یک جمله در ابعاد بلوغ!

چهارشنبه, ۱۹ دی ۱۳۹۷، ۰۹:۵۸ ق.ظ

اون جوری زندگی کن که دوست داری بچه‌هات زندگی کنن!

:)




+با همین توصیه به خودم، 

فعلا که این فقدانِ بلوغ رو بدون استخوان‌درد ساپورت کرده‌م!

موافقین ۱ مخالفین ۰ ۹۷/۱۰/۱۹
لوسی می

نظرات  (۱۰)

۱۹ دی ۹۷ ، ۱۱:۴۴ آقای بیدل
پس از اولشم اعتیادی در کار نبوده :)
پاسخ:
باور کنین آدم به خاطر بچه‌ش اعتیاد رو هم کنار میذاره:دی
۱۹ دی ۹۷ ، ۱۱:۴۹ پیـــچـ ـک
خیلی عالی!
مطمئن باش از پسش بر میای.
سلام
پاسخ:
با دعای شما ان‌شالله.
سلااااام ^_^
۱۹ دی ۹۷ ، ۱۲:۰۲ نیلوفر کیانی
@_@ 
پاسخ:
:)
۱۹ دی ۹۷ ، ۱۳:۵۵ ... به دنبال حقیقت ...
" اون پدر یا مادری باش که دوست داشتی والدینت می بودن. "

اینم می تونه جواب بده بهمون :)
پاسخ:
این، میتونه بخشی از جمله‌ی من باشه.
و قابل نقد هم هست. چون من قشنگ یادمه دوست داشتم والدینم چطور رفتار کنن و الانم میدونم پسرک چی دوست داره، ولی اون کار شایسته و بایسته نیست. بیشتر احساسیه.

جمله‌ای که من نوشتم از یه حس والدانه ناشی میشه. آدمیزاد بهترین رفتارها و اتفاقها و عالی‌ترین درجاتِ کنترل خویشتن رو برای فرزندش میخواد و از فرزندش انتظار داره. چیزهایی که حتی برای خودش اجرا نمی کنه!
مثلا همین نت! من واقعا دوست ندارم پسرک و گل پسر مغلوب اعتیاد به نت باشن! چیزی که خودم هستم! :/
یا هرچیز دیگری.مثلا اینکه دوست داری بچه‌هات بهترین نمازهای بشریت رو بخونن، اما خودم چقدر برای بهبود نمازم تلاش میکنم؟
کلا اگه هر لحظه‌ای خودتو بذاری در مقام فرزندت، قشنگ می فهمی کار درست چیه! چون والدین درست‌ترین‌ها رو از فرزندشون انتظار دارن. آدم میگه حاضرم خودم برم جهنم(هفت قرآن به میان!) ولی بچه‌م بره بهشت!
ولی به طرز عجیبی آدم دوست داره که فرزندانش بهترین باشند(نه در اموال) و برای بهترین شدنِ اونها تمام تلاششو میکنه شاید حتی بیش از اون حدی که برای خودش تلاش میکنه.
ان شالله طعمش رو بچشید ^_^
۲۰ دی ۹۷ ، ۱۲:۰۱ منتظر ....
سلام (:
من به این نتیجه رسیدم هر چیزی اگه جایگزین داشته باشه راحت میشه کنارش گذاشت. مثلا من که صبح تا شب پای لب تاب بودم الان انقدر کتاب واسه خوندن دارم که اصلا هفته به هفته م لب تاب رو باز نمیکنم.
و خیلی جالبه که می بینم وقتایی که من دارم کتاب میخونم علی هم میاد کنارم میگه حالا که انقدر واسه خودت کتاب میخونی واسه منم بخون. یا وقتی درس میخونم علی هم کتاباش رو میاره کنار من میشینه درس میخونه مثلا (:
خیلی جذابه
پاسخ:
سلام. درسته. اگر حجم کارت زیاد باشه به ابطال زمان نمیرسی.
ولی حجم کار من زیاده‌ها. درد اینه که اون کار خیلی جذاب نیست هی دنبال فرار کردنم.

آخی. :)
فکر کنم حسابی فرهیخته‌شون کنی ^_^
۲۰ دی ۹۷ ، ۱۶:۰۹ ... به دنبال حقیقت ...
ان شاءالله :)
ما بی تجربه ایم...دعا کنید
پاسخ:
ان‌شالله.
۲۰ دی ۹۷ ، ۲۰:۴۵ گل نرگس
متوجه نشدم هوم‌؟
پاسخ:
جمله‌ای که من نوشتم از یه حس والدانه ناشی میشه. آدمیزاد بهترین رفتارها و اتفاقها و عالی‌ترین درجاتِ کنترل خویشتن رو برای فرزندش میخواد و از فرزندش انتظار داره. چیزهایی که حتی برای خودش اجرا نمی کنه!
مثلا همین نت! من واقعا دوست ندارم پسرک و گل پسر مغلوب اعتیاد به نت باشن! چیزی که خودم هستم و اونقدرها برام آزاردهنده نیست. :/
یا هرچیز دیگری.مثلا اینکه دوست داری بچه‌هات بهترین نمازهای بشریت رو بخونن، اما خودم چقدر برای بهبود نمازم تلاش میکنم؟
کلا اگه هر لحظه‌ای خودتو بذاری در مقام فرزندت، قشنگ می فهمی کار درست چیه! چون والدین درست‌ترین‌ها رو از فرزندشون انتظار دارن. آدم میگه حاضرم خودم برم جهنم(هفت قرآن به میان!) ولی بچه‌م بره بهشت!
ولی به طرز عجیبی آدم دوست داره که فرزندانش بهترین باشند(نه در اموال) و برای بهترین شدنِ اونها تمام تلاششو میکنه شاید حتی بیش از اون حدی که برای خودش تلاش میکنه.
۲۱ دی ۹۷ ، ۰۱:۰۹ عین الف
سلام علیکم
بسیار خوب!
این توضیحی که در پاسخ به یکی از نظرات ارائه فرمودید،‌ خیلی مفید بود.
پاسخ:
سلام.
پس واقعا مبهم نوشته بودم و توضیح لازم بود.
۲۱ دی ۹۷ ، ۱۱:۰۰ گل نرگس
سلام 

ممنونم بابت توضیح🌺
درسته فکر کنم پدر و مادر با وجود بچه ها گاهی خودش فراموش میکنن این از خود گذشتگی هست 
پاسخ:
سلام.
نمیدونم اسمش از خودگذشتگیه یا رویاپردازی و آرمان‌خواهی.
ولی به نظرم حس مقدسی باشه. :)
۰۵ خرداد ۹۸ ، ۰۰:۴۶ MIS _REIHANE
6 تا تاپیک رو دیدم تا اخر فهمیدم جریان چیه! =))))))))))
خیلی قشنگ گفتی اون جمله ی اول رو.امممم اما لوسی می!ما تا یه مدت تقریبا زیادی 90 درصدو خورده ایی تاثیر خانواده و محیط رومون حاکمه.چجوری میتونیم اون زمان اونجوری زندگی کنیم که دوس داریم بچه هامون زندگی کنن؟
پاسخ:
اون زمان هم باید جوری با والدینمون برخورد کنیم که دوست داریم بچه‌هامون با ما برخورد کنند.
ساخت وبلاگ در بلاگ بیان، رسانه متخصصان و اهل قلم